Al een half jaar stond ons familieweekend in de Efteling op de planning. Mijn ouders waren 40 jaar getrouwd en om dit samen te vieren hadden we twee huisjes gehuurd in het Loonsche Land én vier dagen entree in het pretpark. Helaas gooide de coronacrisis roet in het eten en moesten we uiteindelijk ons weekend alsnog annuleren. Toch konden we op de laatste dag dat de Efteling nog open was, de hele dag het park in. Dat was ons meest bizarre dagje Efteling ooit!
40 graden koorts
Het was al een paar weken onrustig en steeds meer regels om meer afstand tussen mensen te creëren, werden bekend gemaakt. Maximaal 100 personen in dezelfde ruimte was de laatste update. Geef elkaar geen hand, blijf thuis als je ook maar iets van verschijnselen hebt. Die woensdag op donderdagnacht werd Coco ineens flink ziek. Ze had uit het niets hoge koorts en was er echt ziek van. Heel vreemd, aangezien ze de hele winter nog niet ziek was geweest.
Uiteraard hield ik haar thuis van het kinderdagverblijf en heb ik de hele dag met haar op de bank geknuffeld. Er zat weinig energie in. Uiteindelijk steeg haar temperatuur tot bijna 40 graden en in overleg met de huisartsassistente heb ik haar toen een paracetamol gegeven. Daarna viel ze, zitten op mijn schoot in slaap. Arm meisje. Een half uur later werd ze wakker, had weer praatjes en was weer helemaal Coco. Ook de koorts was gezakt. Niets meer te merken dat ze daarvoor nog zo ziek was.
Annuleren was geen optie
Gelukkig! Na dagenlang twijfelen én een Coco die donderdag ploseling de hele dag ziek was geweest, besloten we toch gewoon op vrijdagochtend naar de Efteling te vertrekken. We konden de reis volgend de ANWB niet meer kosteloos annuleren omdat het reisadvies nog steeds positief was vanuit het RIVM én de Efteling. Op het laatste moment pakte ik onze spullen in en vertrokken we met gemixte gevoelens naar de Wereld Vol Wonderen. Het voelde toch tegenstrijdig, zoveel verschillende adviezen én wetende wat er zich op dat moment allemaal al in Italië afspeelde.
Wel of niet spullen uitpakken
Toen we aankwamen bij ons huisje, waren mijn zus en haar gezin én mijn ouders hun huisje al aan het inrichten. Bedden werden al opgemaakt en tassen uitgepakt. Ik besloot hier zelf nog even mee te wachten, mijn gevoel zei dat we misschien niet zouden blijven slapen. Na een gezellige lunch samen in een van de huisjes, liepen we met zijn allen naar het park.
Lekker rustig
Aangekomen bij de entree, viel natuurlijk meteen op dat er veel minder auto’s geparkeerd stonden. Geen touringcars met schoolreisjes of rijen bij de parkeermuntjes. Slechts één poortje was open, waar we vriendelijk welkom werden geheten door twee vrolijke dames. Niet wetende dat wij ook voor hen voorlopig de laatste bezoekers zouden zijn.
Overal om ons heen was het super rustig. Alsof het park verhuurd was voor een selectief gezelschap. Heel gek voelde dat. Niet alle winkeltjes waren geopend, voorstellingen gecanceld en overal hingen briefjes in de toiletten over hygiëne. Ook kwamen we dit bord tegen met extra info.
Privé Sprookjesbos
Waar ga je heen als je vier kids onder de zes bij je hebt? Die willen natuurlijk allemaal het Sprookjesbos in. Okidoki, u roept, wij volgen! Met Coco ging het trouwens gelukkig weer helemaal goed, wel hadden we voor de zekerheid de buggy meegenomen, zodat ze er lekker in kon zitten. Dat vond ze heerlijk!
6 x in de Zes Zwanen
Het was zo rustig, dat we bijna alle attracties in het Sprookjesbos alleen met onze familie bezochten. Zo konden we lekker blijven zitten in de nieuwste attractie de Zes Zwanen en hoefden we nooit op onze beurt te wachten. Ik weet nog dat de meiden voor het huis snoepjeshuis stonden en ik zei tegen mijn moeder, ik had ik gewoon een hele fotoshoot kunnen houden met de kids. Er was gewoon helemaal niemand om ons heen. Zo bizar!
Alleen toegang voor bezoekers die bleven overnachten?
Terwijl we verder liepen in het park, bleven we via social media en Teletekst in de gaten houden of de Efteling nog open zou blijven dat weekend. Daar stond op dat het park alleen open zou blijven voor de gasten die ook al een overnachting geboekt hadden in een van de Efteling accommodaties. Dat leek mij zo onlogisch. Alsof de Efteling voor die paar mensen alle attracties aanzet en al het personeel laten komen. Dat zou niet logisch zijn.
Shit, nog 3 uur te gaan!
Al snel hoorden we van een medewerker dat hen was meegedeeld dat ze vanaf de volgende dag allemaal thuis moesten blijven. Dat betekende dus ook voor ons dat we nog zo’n 3 uur de tijd hadden om de Efteling “onveilig” te maken in deze bizarre situatie. Wanneer kun je nou bijna overal meteen instappen in iedere attractie? Dit was onze kans. Ik riep meteen, laten we meteen het Sprookjesbos verlaten! We moeten nu juist alle attracties bezoeken, waar je normaal gesproken lang voor in de rij moet staan. Goed plan!
Carnaval Festival
Bij Carnaval Festival moesten we buiten in een rijtje blijven staan. Steeds mochten er maximaal 10 personen naar binnen. Iedereen bleef netjes wachten en het personeel begeleide ons netjes. De kids wilden natuurlijk naar het Carnaval Festival. Na een paar minuutjes mochten we ook naar binnen. Zo gek om te zien dat we in twee wagentjes zaten en er voor én achter ons alleen maar lege wagentjes waren. Bijna griezellig was dat (zie foto)!
Nog een rondje? Blijf maar zitten!
Bij de Vogelrok konden we zo naar binnen en zaten we met 4 personen in de achtbaan. Nog een rondje? Ja hoor, prima, blijf maar zitten! Wij vonden één rondje voor nu wel even genoeg, haha!
Zoveel rust
Overal waar je liep, kwam je her en der een gezin tegen, maar nergens liepen groepen mensen. Ondertussen waren we druk aan het bedenken of we die avond wel of niet zouden blijven overnachten in ons huisje en een weekend in het Loonsche Land zouden verblijven. Of wilden we liever vanavond alweer in onze eigen bedjes slapen. De kids merkten niet van onze “zorgen” en genoten vooral heel erg van al het moois.
Rondje achtbanen
Omdat deze situatie ervoor zorgde dat het zo rustig was, leek het mij het perfecte moment om even een rondje achtbanen te doen. De waaghalzen, vriendlief, mijn schoonbroer en ik scheiden ons van opa, oma, mijn zus en de kids. Als eerste de Pyton. Eén rondje wachten en hop, meteen instappen. Helemaal voorin? Ieekkkk…vooruit dan maar! Willen jullie nog een rondje? Schoonbroer wilde wel, wij sloegen een rondje over, haha. En door naar de Baron. Weer konden we vrijwel meteen instappen.
Extra ruimte in achtbanen
Zowel in de Baron als in de Vliegende Hollander waren niet alle stoeltjes toegankelijk. Op deze manier kreeg je automatisch meer afstand tussen elkaar. Super slim en fijn! Natuurlijk werd niet ieder stoeltje opnieuw gedesinfecteerd, maar dat was toen nog niet zo’n big issue. Super relaxt dat ook deze attracties wel gewoon open waren, ondanks het kleine aantal bezoekers. Binnen super korte tijd waren we klaar met ons rondje achtbanen en hadden we weer genoeg adrenaline binnen voor de rest van de maand!
Nog een keer!
In de tussentijd was oma met de kids al 10 rondjes achter elkaar in de Polka Marina geweest en kende Coco de hele route van de oude tufferbaan uit haar hoofd. Ik wilde ook wel met haar een rondje meerijden, dus reed ze mij als een heuse chauffeur stoer rond. Normaal moet je hier altijd zo vreselijk lang wachten, nu zat je alleen in een auto en reed er verder niemand anders in de autootjes rond. Zo gek!
Symbolica
De enige attractie waar we wel even moesten wachten (15 minuten), was Symbolica. Nou was het ook al bijna sluitingstijd, dus logisch dat iedereen in de route naar de uitgang nog één keer naar binnen wilde gaan. Ook hier mochten steeds zo’n 25 mensen tegelijk naar binnen.
Pardoes
Op de foto met Pardoes is soms best lastig. Dit keer natuurlijk niet. Pardoes had alle tijd voor ons. Lola stond te stralen toen ze Pardoes zag. Coco duwde haar buggy stiekem zo ver mogelijk weg. Ze moest niets van Pardoes weten, haha. Kijk Lola stralen op haar foto, zo lief!
Maximaal 6 personen in Pollo’s Keuken
Om de dag samen af te sluiten, wilden we graag eten in Pollo’s keuken. In het restaurant was de regel dat je met maximaal 6 personen aan één tafel mocht eten. Dit betekende dat we verdeeld werden over twee tafels. Een beetje ongezellig, maar uiteraard geen probleem. In het restaurant stonden sowieso de helft minder zitplaatsen, zodat iedere tafel sowieso twee keer zo ver van elkaar af stond. Slim! De kids genoten van hun versierpannenkoeken en alle snoepjes die er op lagen, hmmm!
Terug naar huis
Na het eten liepen we, door een bijna verlaten Efteling weer terug naar ons huisje. Bij de receptie van het Loonsche Land kregen we optie om te blijven slapen óf we mochten uitchecken en kregen (waarschijnlijk) ons verblijf vergoed. Wij kozen allemaal voor optie twee. Ik wilde ook liever thuis zijn met mijn gezin, zeker nu alles zo onzeker was, wat er zou gaan gebeuren i.v.m. het coronavirus. Super jammer natuurlijk, maar op dit moment een makkelijke en juiste keuze.
Tot de volgende keer!
Achteraf kregen we te horen dat de ANWB de complete reissom had teruggeboekt. Zo fijn. We houden ons weekendje Efteling dus gewoon tegoed, voor als alles weer normaal is. Ik kan niet wachten! Ondanks alles hebben we toch een hele bijzondere dag in de Efteling gehad, eentje om nooit meer te vergeten. Volgens een medewerker was dit pas de tweede keer dat de Efteling op eenzelfde soort manier onverwachts haar deuren moest sluiten. De vorige keer kwam het door een storm (zo’n 20 jaar geleden), waardoor er zelfs bomen omvielen in het park. Je raadt nooit wie er die dag ook in de Efteling was…yep, toen was ik er ook! (hoezo toevallig!?)
Chapeau voor de Efteling, zij hebben ons de hele dag super netjes geholpen en begeleid. Hopelijk kan het park snel haar deuren weer openen en kunnen we met zijn allen weer genieten in de Wereld vol Wonderen.
Goed nieuws: Efteling Bosrijk opent op 8 mei weer haar deuren, in een aangepaste vorm. Hier kun je alle info terugvinden!
Ook leuk om te lezen:
Aan de ene kant is het super gaaf om de Efteling voor je alleen te hebben, maar aan de andere kant is het ook super ongezellig.
Ik kan me nog herinneren dat ik vroeger een keer met mijn toenmalige vriendje naar de Efteling ben geweest en dat het toen super slecht weer was en dat er bijna niemand in het park was.
Je kon overal zo in, maar op een gegeven moment heb je het ook wel gezien.
Leuke en vrolijke layout heb je trouwens!
Hi Lieke, het was inderdaad ook erg dubbel. Tegelijkertijd waren we ook continu bezig met wat er zich afspeelde buiten het park. Op mijn werk was het crisis, de nieuwssites bleven continu nieuwe updates plaatsen. In mijn hoofd was het onrustig en om ons heen super rustig. Maar ook minder gezellig inderdaad.
Dankjewel voor je compliment! Dat is lief!
Wat ongezellig met zo weinig mensen in de Efteling.
Trouwens ook wel weer heel apart, maak je nooit meer mee.
Heeft de Efteling ook vast een flinke duit gekost zo open voor maar een paar mensen, alle attracties moesten wel draaien.
Maar goed, voor jullie en vooral voor de kinderen een leuke ervaring om nooit meer te vergeten en zo te zien, ook nog met goed weer.
Had de coronacrisis toch nog iets “positiefs”.
Maar dat jullie na zo’n dagje weer graag veilig in jullie eigen bed wilden liggen, snap ik volkomen.
En ook nog de gehele reissom teruggeboekt, geweldig aardig van de ANWB.
Hopelijk binnenkort weer gezellig naar een overvolle Efteling!!
2 jaar geleden hadden wij ook zo’n Efteling ervaring. Maar dan door de stortregen. Ook wij hadden een verblijf geboekt met overnachting. En op onze 2de dag alleen maar regen en regen. Maar dus ook bijna niemand in het park! De kids hebben de Baron wel 6 keer gedaan, zonder te hoeven wachten, gelukkig was deze niet dicht door de regen. En ook de rest van het park heerlijk rustig. Al zou ik het graag nog een keertje willen zien met een zonnetje 🙂
Zes keer in de Baron, hoe cool is dat! Wel jammer van de regen. Zo hebben we een keer in Disneyland een dag met alleen maar regen gehad…Spacemountain 5 x achter elkaar was ook erg leuk! Ik herinner mij nog dat personeel daar de straten aan het “leegtrekken waren” met vloerwissers…heeft toch indruk gemaakt, hihi.