Intocht hier, Sinterklaasjournaal daar. Schoentjes zetten en Sinterklaas op bezoek op school. Het is een drukke en spannende periode voor veel kinderen. Niet alleen de juffen en meesters zijn altijd weer opgelucht als de Goedheiligman weer richting Spanje vertrekt. Wat nou als Sinterklaas teveel stress veroorzaakt bij je kind?
Haar schoentje MOET gezet worden
Hier kijken ze er al weken naar uit en worden er midden in de zomer al Sinterklaasliedjes gezongen. Hoe het vorig jaar allemaal nog vrij onschuldig leek, merk ik dat dit jaar vooral onze oudste spruit het allemaal erg indrukwekkend vindt. Zal het de leeftijd zijn (5,5) of komt het omdat ze er helemaal in op gaat? Onze enthousiast, dromerig en gevoelige Lola.
Het Sinterklaasjournaal is waar de hele dag naar wordt uitgekeken. Ze kijkt het in de klas, bij de naschoolse opvang én het liefst ook nog thuis. Het liefst zet ze iedere dag haar schoentje. Ondanks dat ze weet dat Sinterklaas geen tijd heeft om iedere nacht langs te komen en ook ons huisje voorbij loopt. Maar dat maakt niks uit, haar schoentje MOET gezet worden. Want wat als hij langs komt en er geen schoentje klaarstaat. Met uiteraard een cadeautje voor Sint en een iets lekkers er in voor het paard.
Niet meer in slaap komen
Iedere avond ligt mevrouwtje te woelen in bed en kan ze niet in slaap vallen. Ze heeft het veel te druk met het verwerken van alle indrukken. In de ochtend is ze helemaal hyper omdat ze dan kan kijken of haar schoentje is gevuld. De rest van de dag gaat met ups en downs. Ik merk dat ze extra gevoelig is en erg moe. Het kost stiekem zoveel energie. Zelf vindt ze alles geweldig en ze straalt van oor tot oor, wanneer ze verteld over Sinterklaas.
Een paar feestjes nog…
Ik ben achteraf blij dat we dit jaar niet naar de intocht zijn geweest en dat we bij het kasteel van Sinterklaas niet zijn uitgeloot voor tickets. Wij gaan dit weekend nog naar een feestje met Sint en zijn Pieten bij papa’s werk en begin december naar de Sing-A-Long in Muziekgebouw Eindhoven. Hopelijk kunnen we daar alle laatste “Sinterklaas-spanningen” er uit zingen, haha. Dan zijn we er wel weer klaar mee voor dit jaar. Verder proberen we het voor Lola nu wat te beperken. Voor zover het gaat. Want zij zelf is de hele dag met Sinterklaas bezig.
Is het al kerst?
Ik vind Sinterklaas echt super leuk voor de kids, maar merk nu ook echt wat voor een invloed het kan hebben op je kind. Wat dat betreft ben ik blij als het zes december is en ik de kerstboom op kan tuigen, hihi!
Goed om het wat rustiger aan te doen. Misschien is het een idee om een bij de eerst volgende keer schoenzetten een schoenkalender erin te stoppen. Dan kan ze daarop aftellen wanneer ze de schoen mag zetten en weet ze wanneer Sint langs komt. Scheelt stress in de avond met zetten en de volgende ochtend met de spanning of hij langs geweest zou zijn. door het voorspelbaar te maken, wordt het wat overzichtelijker.
We hebben vanmiddag zelf een kalender gemaakt, samen. Hopelijk helpt dat een beetje inderdaad.
Wij vieren het bewust heel low key. Geen schoen zetten, alleen op school kijkt ze het sinterklaasjournaal en geen extra activiteiten, op een feestje op mijn oude werk na. Ze geniet alsnog heel erg van het sinterklaasfeest maar het is behapbaar en geeft geen stress. Ze weet waar ze aan toe is en krijgt niet constant prikkels omdat ze daar nu eenmaal heel gevoelig voor is. Oh en misschien helpt het ook dat ze weet dat sinterklaas een verklede man is. Van de zomer vroeg ze me of sinterklaas echt bestond. Ik vroeg wat ze zelf dacht. Ze gaf aan te denken, dat het verklede grote mensen zijn dus toen heb ik verteld dat ze gelijk had. Ze vindt het nog steeds leuk want het blijft een bijzondere tijd. Ik hoop dat jullie er je weg in vinden om de spanning een beetje te beperken en optimaal kunnen genieten.
Goed idee, al ben ik bang dat Lola dan alleen maar meer vragen en twijfels krijgt als ik dat vertel 😉 Die kan zo gaan zitten nadenken over dat soort dingen 😉
Het was bij Elfa zo dat ze zelf vroeg of het wel echt was. We hebben zelf ook nooit verhalen verzonnen. Zoals malle pietje is langs geweest ofzo. We hebben haar altijd haar eigen invulling laten geven. Dus dat is wel wat anders dan nu “out of the blue” vertellen aan Lola die nog volop gelooft. Dat lijkt me geen goed idee. Volgens mij hebben jullie nu een heel mooie oplossing. Hier werken (aftel) lijstjes in elk geval altijd erg goed.
Vorig jaar vond mijn peuter het heel interessant. Dit jaar had ik nog meer interesse verwacht, maar kleuter vindt het allemaal wel best. Hij kijkt met een half oog naar het Sinterklaasjournaal en heeft dankzij de aftelkalender nog geen moment gepraat over schoen zetten (dat mag komend weekend voor het eerst omdat Sint dan pas in onze woonplaats aankomt).
Waar maakt ze zich druk om, de cadeautjes of echt Sint en Piet?
Dat is een goede vraag. Alles draait gewoon om Sinterklaas momenteel. Zoveel indrukken, zoveel te doen. We hebben samen een aftelkalender gemaakt, met daarop alle Sinterklaasmomenten er op. Zo heeft ze een beetje overzicht. Hopelijk helpt dat.
Heel herkenbaar! Mijn oudste dochter is net zo oud als Lola. Wij hebben vorig jaar voorzichtig verteld hoe het zit, omdat het niet meer te doen was met de spanning. Daar ging ze niet in mee, haha, ze blijft in Sinterklaas geloven, ze vindt het te mooi om los te laten. Dat is natuurlijk Ok en wij spelen gewoon mee, maar toch gaf het vertellen veel lucht. Ze heeft zelf de elementen die te heftig waren er uit gehaald, heb ik het idee. Op 1 stond het schoen zetten, de spanning daarvan en het idee dat er ’s nachts iemand in huis zou komen was echt teveel. Ze zingt nu en stopt een wortel in haar schoen, maar accepteert wel dat wij degenen zijn die er een cadeautje instoppen. Wat we verder doen is een dag van tevoren vertellen wat ze krijgt, niet te vaak schoen zetten en niet heel veel cadeautjes met pakjesavond. Verder hebben we een houten Sinterklaas, Piet en paard gekocht, waar ze heel veel mee speelt. Ik kan mij voorstellen dat dat helpt om dingen te verwerken. Bij ons op school kijken ze geen Sinterklaasjournaal, ik vind dat voor mijn gevoelige dochter die in alle verhalen helemaal op gaat wel fijn, maar daar heb je als ouder natuurlijk weinig over te zeggen. Alsnog is ze nu trouwens overprikkeld, maar het gaat wel een stuk beter.
Wat fijn dat het zo een stuk relaxter is voor haar. Ik twijfel soms ook om het te vertellen. Maar ik ben bang dat ik het magische er van af haal en ze juist nóg meer vragen krijgt. Ik vond het als kind geweldig (net als Lola) en was er ziek van toen mijn nichtje mij vertelde dat hij niet echt was…. beetje dubbel allemaal he.
Hier vorig jaar veel onrust. Dit jaar niet meer: ze mogen wekelijks hun schoen één keer zetten (dus niet als er niks in komt) en kijken het sinterklaasjournaal alleen op school. Verder gaan we nergens naartoe en heb ik een aftelkalender gemaakt waarop ze kunnen aflezen wanneer we schoenen zetten wanneer het pakjesavond is.
Er is weer overzicht en rust in huis. Ze kunnen het hele feest weer behappen. Wat ik wel doe is af en toe een sinterklaasverhaal voorlezen voor het slapen (Wouter en Mieke of van Jip en Janneke) en in plaats van kinderliedjes voor het slapen, nu ook weer sinterklaasliedjes. Maar goed het terugschroeven helpt dus echt. En voor het eerst sinds jaren vind ik het feest weer écht gezellig.