Een paar weken geleden schreef ik een persoonlijk artikel over het feit dat ik alweer 10 jaar verloofd ben. Dit heeft meerdere redenen. Een aantal hiervan heb toen ik al verteld, maar er zijn nog een paar redenen waarom “onze dag” nog steeds niet staat gepland. Misschien herken je ze wel, of juist totaal niet. Ik weet dat een bruiloft ontzettend bijzonder is en dat het een mooi moment is om samen met al je geliefden de liefde te kunnen vieren. Dat is het mooiste wat er is. Toch?
Genoeg inspiratie
In de afgelopen 10 jaar heb ik veel van mijn vriendinnen zien trouwen met hun grote liefde. Telkens weer genoot ik van hun speciale dag. Of het nou een over de top bruiloft was in een appelboomgaard in tenue de ville stijl, of in een omgetoverde autogarage. In een hotel of in eigen achtertuin, ik heb allerlei mooie bruiloften mogen bezoeken. Het waren stuk voor stuk allemaal mooie en vooral bijzondere dagen. Ik heb daarom genoeg inspiratie op kunnen doen voor onze eigen bruiloft. Een Pinterestbord vol met inspiratie heb ik verzameld.
Zij enthousiast, ik buikpijn
Ik weet dat voor mij veel poespas niet perse hoeft en dat is prima. Het is tenslotte ons feestje. Maar op de een of andere manier krijg ik bij de gedachten van alle voorbereidingen eerder een benauwd gevoel, dan dat ik er juist naar uit kijk. Laatst was een vriendin van mij stralend aan het vertellen over alle voorbereidingen van haar bruiloft. Ze was ontzettend enthousiast en keek enorm uit naar haar grote dag. Mooi om te zien.
Terwijl ze aan het praten was, merkte ik dat miujn gedachten afdwaalden naar “mijn eigen bruiloft”. Alleen kreeg ik daardoor alleen maar meer buikpijn van alle dingen die er geregeld moeten worden en welke keuzes we allemaal moeten maken. Wie nodig je wel of niet uit? Wat voor locatie kies je? Wil je het vieren met of zonder kids? Wie past er op de kids als ze er niet zijn? Wil ik überhaupt een trouwjurk? En ga zo nog maar even door…
Geen trouwjurk?
Dat is ook zo’n dingetje. Ik heb mijzelf nooit in gedachten in een trouwjurk gezien ofzo. Dat is daarom ook iets waar ik ook over twijfel. Maar als je geen jurk draagt, wat trek je dan aan? Pffff….het is mij wat, hihi.
Ik weet wel dat ik nu vast de opmerkingen krijg; “Doe gewoon wat je zelf wilt en geef lekker een klein feestje”. Dat gaan we ook zeker doen, al weet ik gewoon niet goed wat ik wil. Ik weet alleen zeker dat ik graag wil trouwen en een feest wil vieren. Ik wil gewoon een dag die bij ons past, een perfecte dag op onze eigen manier. Maar wel op een goede manier, we doen het tenslotte maar één keer. Toch?
Wie herkent mijn “buikpijn gevoel” voor de bruiloft ook? Of ben ik hierin gewoon een rare vogel, hihi?
heel herkenbaar na 13 jaar samen zijn we eergisteren getrouwd. helemaal in mijn eigen stijl. geen trouwjurk gewoon mooi zwart jurkje met rood leren jasje vriend netjes in pak met rode stropdas en mijn zoontje van 5 blouse met gilet spijkerbroek en adidasjes eronder😍. het geregel vond ik meer een last meer omdat ik al iets meer dan een jaar met een burnout kamp waardoor teveel stress niet heel fijn is en het begin van de dag was ook erg stressvol maar dankzij mijn ouders en vriend is het toch goed gegaan en hebben we een hele fijne dag gehad. fotoreportage alleen met het gezin en mijn vader heeft de foto’s gemaakt. in de middag een brasserie afgehuurd voor ooms en tantes en beste vrienden en in de avond lekker uit eten bij het zusje met ouders en broer en zus met aanhang. het was een superdag!!!!
Binnenkort gaan jij en ik samen iets leuks doen.. heb nog wel wat tipjes voor je waardoor je misschien een beetje minder buikpijn krijgt 😘 Kriebels moet je ervan krijgen geen buikpijn 😊😘
Dat is goed! Ik heb er zin in!
Ooit zou ik ook willen trouwen. Het lijkt me geweldig om voorbereidingen te doen voor de grote dag, maar ik denk dat het inderdaad ook best wel stressvol kan zijn.
Ja, ik had ook buikpijn voor de trouwdag, maar toen die daar was, had ik er geen last meer van gelukkig.
Het begint bij ons te onweren en het regent , dat doet mij er aan herinneren dat het behoorlijk hard waaide en het stortregende op die dag in mei.
Wij hebben die dag de paraplu nogal gebruikt, maar de dag was zoals ik mij het had gehoopt.
Een beetje buikpijn is niet zo raar hoor Janske , het is toch ook spannend!
O, ja en nog vergeten. Wij trouwden heel traditioneel
Ik in een witte bruidsjurk en mijn man in een rokkostuum met hoge hoed en een bruidsmeisje die de sleep vast hield.
Dat deden in die tijd veel stelletjes, maar tegenwoordig gebeurd dat niet meer zo.
Maar ja dat is ook al meer dan vijftig jaar geleden.
Ik heb dat allemaal vermeden door gewoon geen bruiloft te hebben 🙂 Geen jurk, geen feest, geen gedoe met wie je wel of niet uitnodigt, waar je wilt trouwen of wat je speciale wensen (moeten) zijn.
Joh, het is maar een dag. Het is toch meer om je partnerschap wat te stroomlijnen ivm belastingen/pensioenen/kids. Voor de rest maakt het echt geen ene bal uit! Trouw in je achtertuin, in een tuinbroek, kleed de kids aan als kabouters, vlieg met het gezin naar Barcelona en trouw daar, in een flamencojurk, met tapas als diner! Of kopieer een tv/film bruiloft, hoef je ook niet zoveel zelf te verzinnen.
Het is maar een dag. Je bent al begonnen met het lang en gelukkig leven, toch?