Baby Adventures Mommy Stuff Personal Persoonlijk

Coco grote zus?

4 december 2018
Vandaag is een bijzondere dag. Ons kleinste meisje Coco grote zus, net als haar grote zus? Hoe leuk zou dat zijn? Vandaag is Coco precies even oud als Lola, toen zij grote zus werd. Ik vind dat best een bijzonder moment. Zal Coco ook ooit grote zus worden? Of niet? Allemaal dingen waar ik nu extra over na denk.

De eerste ontmoeting

De afgelopen weken ben ik er steeds vaker over na aan het denken hoe het zou zijn geweest als Coco nu ook grote zus zou zijn. Lola leek zo groot en zelfstandig toen zij dezelfde leeftijd had. Coco lijkt nu nog zo klein. Maar als ik terug kijk naar de foto’s van de eerste ontmoeting tussen deze twee, dan was Lola echt nog wel klein.

Ze was vanaf het eerste moment zo’n lieve grote zus. Precies zoals ik Coco nu ook bij andere baby’s zie. Dat zorgzame, zachte en lieve van een grote zus.

Nog een keer zwanger

Nog regelmatig fantaseer ik over hoe het zou zijn met nog een kleine spruit erbij. Mijn eierstokken “rammelen” hier nog regelmatig. Ik weet dat het waarschijnlijk nooit meer zal gaan gebeuren, maar toch kan ik het niet helemaal uit mijn hoofd zetten. Ik weet en voel steeds meer dat het goed is zo, maar toch blijven de gedachten er zo af en toe.

Om nog een keer zwanger te zijn, een keer er wél van kunnen genieten, het bewust meemaken. Die kans is bijna minimaal, dat weet ik. Wanneer ik realistisch ben, weet ik dat het waarschijnlijk nóg minder fijn zal zijn en ik er juist bij een derde keer nóg minder van kan genieten. En dan heb ik het niet eens over het praktische van drie kinderen.

Bofkont

Zeker nu mijn zus onlangs is bevallen en er nog steeds veel baby’s om mij heen worden geboren, blijf ik bezig met baby’s en alles wat daarbij hoort. Natuurlijk ook door mijn blog, wanneer ik een shoptip schrijf over die handige wipstoel bij Ikwordmama of een interessant artikel lees over de wasbare luiers van billenboetiek.nl. Het is ook allemaal zo leuk, lief en mooi.

Maar nee, het is goed zo. Laat mij maar dromen en fantaseren en vooral intens genieten van onze twee prachtige dochters, waar ik zo ontzettend trots en gek op ben, dat het soms zelfs pijn doet. Ik ben zo’n enorme bofkont, met deze twee en kan het niet geloven dat we nu al deze dag hebben bereikt.

Wat ik vind dat best bijzonder.

Spread the love

You Might Also Like

  • Eline 4 december 2018 at 07:46

    Heeeeel herkenbaar! Yara wordt volgende maand 3 en Dex is net 1, en ook hier regelmatig dat gevoel. Toen Yara zo oud was als Dex nu, was ik alweer zwanger van Dex. Enerzijds lijkt het me heerlijk, nog een kindje, anderzijds ben ik heel blij (en druk) met wat we nu hebben. Ik zit al bijna 3,5 jaar ziek thuis en ben nu weer aan de studie en aan het kijken of ik weer wat kan werken, dus het is beter van niet, maar oh oh oh dat gevoel he… (manlief wil zéker geen 3e, dus het blijft hier ook bij gevoel)

    • Janske 4 december 2018 at 10:08

      Het is zo dubbel ook he. Je verstand en je gevoel zo tegenover elkaar….

  • Mama van Dijk 4 december 2018 at 12:24

    Heeel herkenbaar!!

    • Janske 4 december 2018 at 13:30

      Gelukkig 😉 Voelt soms zo dubbel.