Lieve Coco,
Meisje, meisje toch, schrijf ik je nu alweer een brief? Soms gaat het mij toch allemaal iets te snel hoor. Gisteren was je nog mijn kleine baby en deze week mag je al gaan starten bij de Zeepaardjes, de peutergroep op het kinderdagverblijf. Maar eerst nog een paar keer de leidsters lief meehelpen bij de baby’s, waar jij met kop en schouders boven alle kids uitsteekt. Dan ben je ineens het kleinste kindje in de groep. Dat zal best even wennen zijn, maar je bent er zo aan toe, mijn kleine grote meid. Samen met al je lieve vriendjes spelen, die je al eerder zag vertrekken. Oh, wat een feest!
Eerst nog even een klein afscheidsfeestje bij de Zeesterren en Guppies, fijn trakteren, de leidsters voor de laatste keer een knuffel en een zoen geven en dan door naar de volgende fase. Wat zullen ze je vrolijke snoet missen, maar gelukkig kom je ze vast nog vaak tegen voor een knuffel op de gang.
De afgelopen week draaide het vooral om Sinterklaas en zijn Pietjes. Wat fijn om te zien dat je er nu al zo van geniet. Hand in hand met je grote zus, die helemaal fan is van dit mooie feest. Samen met haar zet jij je schoentje, zing je liedjes en durf je zelfs Sint en Piet een handje te geven. In Toverland kreeg één Piet zelfs een kusje van jou, waarna je lipjes zo zwart als roet waren. Oh, wat was dat lief van jou! Je vindt het allemaal geweldig en smult je buikje vol aan alle lekkere pepernootjes. Klein snoepkontje van mij!
Over snoepen gesproken. Gelukkig snoep je naast de nodige pepernootjes nog niet zoveel andere snoepjes. Je komt niets te kort en vooral je ontbijt kan volgens jou nooit genoeg zijn. Een schaaltje havermout en het liefst nog een sneetje brood met kaas, je smult er van. In de middag eet je soms heel goed, maar vaak ook erg weinig en ook in de avonden ben je regelmatig al erg snel verzadigd en hoef je niets meer. Misschien heb je daarom ’s ochtends zo’n enorme trek. Gelukkig heb je genoeg reserves en geef je het duidelijk aan wanneer je honger hebt, dat is zo fijn!
Je bent weer een stuk zelfstandiger geworden. Je kon al heerlijk zelf spelen, maar steeds vaker zie ik jou én Lola zelf spelen of fijn knutselen. Gewoon helemaal zelf, zonder elkaar af te leiden of te vervelen. Dat is zo mooi om te zien. Ook wel een beetje wennen. Dan lijkt het even alsof ik al twee grote meiden heb en kan ik ook even zelf iets doen, zonder jullie af en toe te helpen. Dat is echt genieten hoor.
Slapen gaat gelukkig weer veel beter, zo ook je middagdutjes. Je slaapt zelfs regelmatig onder een deken, omdat ik je zo lekker instop alsof je in een nestje ligt. Je gaat soms zelfs meteen slapen! Oh, wat vind mama dat fijn! Dan ben ik zo trots op jou en mag je samen met je knuffelbeertje Tommie beneden spelen. Tommie is trouwens echt je maatje geworden en naast alle andere knuffels in je bed, voel jij je niet meer zo alleen. Tommie is eigenlijk papa’s vriendje, van toen hij zo klein was als jij nu bent, maar je mag Tommie van hem lenen, zo lang je lief voor hem zorgt. Gelukkig doe je dat ook!
Zo, lieve Coco, dit was mijn brief over de afgelopen maand. Ik kan niet wachten op wat deze nieuwe maand ons brengen zal. Hoe je de Feestdagen en je nieuwe groep zal ervaren. Je gaat er vast enorm van genieten! Ik kijk er in ieder geval erg naar uit!
Ik hou van jou, lieve Coco, tot aan de maan en weer terug!
Dikke knuffel,
Mama
Lees hier de brief aan Lola toen ze 27 maanden oud (leuk om te vergelijken!) was alle vorige brieven voor Coco.
Bekijk hier nog een paar leuke foto’s van Coco’s 27 maanden fotoshoot: (klik op foto voor vergroting)
