Als kind sliep ik altijd samen met mijn zusje op dezelfde kamer. Ik sliep boven in het stapelbed en mijn zusje onder. Het was altijd lachen, gieren en brullen en voor mijn ouders vast niet altijd een feest. Toch twijfelen wij nu of we misschien binnenkort onze meiden samen op één slaapkamer willen leggen. Maar is dit wel zo’n goed idee? Wat denk jij?
Samen slapen of alleen?
Coco is inmiddels alweer bijna twee (ja, ik geloof het ook niet) en ik heb ondertussen in mijn hoofd haar grote meidenkamer al 2817 keer ingericht. Toen ik in verwachting was van Coco kreeg Lola ook haar grote meisjeskamer. Ze was toen net twee geworden. Natuurlijk kreeg zij toen de grootste kamer zodat de kleine babykamer ook een babykamer bleef. Dat was het meest logisch voor ons.
Nu de meiden ouder en dus groter worden denken we er steeds meer over na om in plaats van twee eigen slaapkamers, om één slaapkamer en één speelkamer te maken. Om de babykamer te gebruiken als slaapkamer en de grote kamer van Lola om te toveren tot een speelkamer. Maar, is dat wel zo’n goed idee? Op zich zijn er genoeg voordelen, maar natuurlijk ook een aantal nadelen.
Voordelen:
- handiger qua bedritueel
- één kamer om te slapen en één om te spelen
- gezellig
- geen verschil in kamergrootte
- meer ruimte om te spelen
Nadelen:
- ze houden elkaar wakker
- moeten tegelijk naar bed (lijkt mij tenminste handiger)
- ze maken elkaar wakker in de ochtend
Twijfel, twijfel
Wanneer we er voor kiezen om de meiden samen op één slaapkamer te laten slapen, dan gaan ze slapen in een stapelbed. Dit omdat de kamer te klein is om twee losse bedden in te plaatsen. Een stapelbed is daarom logisch en praktischer qua indeling. Wat dat betreft ben ik helemaal voor.
Aan de andere kant twijfel ik. Is het wel zo’n slim idee. Zoveel vragen in mijn hoofd. Klimt Coco niet op het trapje naar Lola? Houden ze elkaar niet wakker? Kan Lola ’s avonds dan wel nog even lezen zonder dat Coco daar last van heeft? Valt Lola niet uit haar bed als ze ’s nachts moet plassen. Aaaahhhh….twijfel, twijfel.
Eerst even oefenen
Binnenkort gaan we twee nachtjes in uit logeren en moeten de meiden samen op één kamer slapen. Kunnen we meteen even kijken hoe ze dat doen. Er is ook een stapelbed, dus misschien proberen we dat even uit. Ik ben benieuwd!
Mijn kinderen slapen apart. Mij lijkt het fijner om ze apart te laten slapen. Ook als ze groter worden hebben ze misschien meer behoefte aan privacy en hun eigen plekje om zich terug te trekken.
Hier sliepen ze apart. En toen kwamen ze zelf op t idee om een speelkamer te hebben en een slaapkamer waar ze samen in slapen. Voor ons geen probleem. Uittesten doet geen pijn. In de slaapkamer staan nu enkel bedden en nachtkastjes met wat boeken in. De speelkamer is volledig speelterrein. De oudste is 10 en de jongste is 7. Ze gaan op een verschillend tijdstip slapen. Ik schreef er een blogje over. https://www.laviemamselle.eu/huis-en-tuin/mam-mogen-we-samen-slapen1821161. Alvast veel succes!!
Ik ben enigskind en heb dus altijd een eigen kamer gehad, in een tijd waar voor veel andere kinderen van mijn leeftijd het heel normaal was om te delen. Hoewel: in gezinnen met 2 kids sliepen veel kinderen toen, jaren 70, ook al elk op een eigen kamer. Maar ik ben ook de dochter van een tweeling. Die zouden het niet normaal hebben gevonden om apart te slapen als kind! Ik denk, met mijn niet-moeder ervaringen, dat het van de kinderen afhangt en hun relatie onderling. Ergens denk ik dat ze van de nadelen ook veel leren en dat dat ook goed kan zijn voor hun relatie en acceptatie van elkaar.
Ik denk niet dat je per se de kinderen op dezelfde tijd naar bed moet brengen als ze op dezelfde kamer slapen. Als de jongste eenmaal in slaap is, slapen ze toch wel meestal door? Of is ze echt een hele lichte slaper? (Ik sliep door onweer en vuurwerk heen als ukkie… En nog wel.) Je kunt de oudste leren dat het rond bedtijd rustig moet zijn, om de jongste niet wakker te maken. Lijkt me juist een voordeel, want je kunt iets leren over rekening houden met elkaar.
Je kunt altijd later beslissen om ze, wanneer het daar tijd voor is (als de oudste begint te pre-puberen bijvoorbeeld), dan later een aparte slaapkamer te geven. Daar leer je dan ook weer van dat loslaten een dingetje is.
Hoe je het ook beslist: er is geen foute oplossing 🙂 Je moet doen wat werkt voor jullie.