Lieve Coco
Wauw Coco, tijd voor alweer een nieuwe brief, speciaal voor jou! Deze maand lijkt wel twee keer zo snel voorbij gevlogen. Dit kwam vooral door alle festiviteiten rond de vierde verjaardag van je zus. Zoveel feest en nieuwe gebeurtenissen. Spannend, maar vooral heel erg leuk! Je doet overal vrolijk aan mee, loopt met je kroon (van je eerste verjaardag) of met een feesttoeter, al toeterend door het huis en maakt van iedere dag opnieuw een feestje!
Ook deze maand maak je weer flinke sprongen vooruit en verras je ons keer op keer met nieuwe dingen. Zo ben je tegenwoordig dol op zingen en ook het praten gaat het steeds beter. Nieuwe woordjes deze maand zijn onder andere; paardje, aardbei, ijsje, ranja en fiets. Ondanks dat je niet zo snel bent met praten als je grote zus (zij was ook wel heeeeeel erg snel hoor!), merk ik wel echt veel vooruitgang en hoor ik iedere dag weer nieuwe woorden. Soms zelfs twee achter elkaar.
Ook wil je veel dingen zelf doen, zoals traplopen, je schoentjes aantrekken, jasje ophangen en ook eten doe je al maanden lang zelf. Ik kan het mij niet eens meer herinneren wanneer wij jou voor de laatste keer echt geholpen hebben met eten. Dit heb je eigenlijk van vanaf dat je zelf mee kon eten altijd zelf gedaan. Niet altijd even schoon, maar daar hebben ze slabbers voor uitgevonden, toch!?
Je bent dol op lezen en kunt jezelf prima vermaken met een stapel boekjes in je bedje in de ochtend. Dan zit je zo lief je boekjes te lezen en roep je “uit!”, zodra er je weer een boekje hebt uitgelezen. Ook het voorlezen voor het slapen gaan is echt een genietmomentje samen met jou. Het liefst lees je iedere avond wel tien boekjes. Gelukkig ga je daarna altijd meteen lief slapen. Zo fijn! ’s Morgens wordt je meestal tussen half 8 en 8 uur wakker. Precies te tijd om op te staan. Soms blijf je lekker liggen, heerlijk vinden wij dat! Een slaapkopje, dat ben je!
De afgelopen dagen komen je twee laatste hoektandjes door én zie ik ook alweer een nieuwe kies doorkomen. Hopelijk heb je er niet te veel last van, lieve schat! Dat vind ik altijd zo zielig voor je. Wat ik ook zo zielig vind, is dat je nu in een fase zit waarin je het erg moeilijk vindt om afscheid te nemen. Vooral bij het kinderdagverblijf kun je hartverscheurend om je mama roepen, terwijl je jezelf helemaal aan mij vast klemt. Dikke tranen rollen dan over je wangen. Gelukkig vindt je het binnen een paar minuten na ik weg ben wel weer fijn. Maar auw, wat doen die tranen pijn. Hopelijk gaat deze fase snel weer voorbij.
Wat is het trouwens fijn om vanaf deze maand twee ochtenden in de week alleen met jou samen te zijn. Terwijl je grote zus zich op het schooltje goed vermaakt, kunnen wij samen iets leuks doen. Zo gingen we al samen winkelen, je klerenkast opruimen en vooral lekker veel samen spelen. Genieten hoor! Fijn om deze ochtenden lekker met jou samen te zijn!
Dankjewel weer lieve Coco, voor deze bijzonder mooie maand!
Wat leuk allemaal! Tof geschreven ook.
Gaat heel bijzonder zijn als ze dit later allemaal zelf kan lezen. 🙂