Een brief aan de leidster op het kinderdagverblijf

Lieve juf,

Je bent misschien dan wel geen juf, maar wij hebben je altijd zo genoemd. Voor ons ben je daarom gewoon Lola’s juf. Ik weet nog precies hoe ik mij voelde, toen ik voor de eerste keer mijn kleine baby Lola van nog geen 3,5 maanden oud bij je “achter moest laten”. Dat was toch best even spannend. Gelukkig kwam dat niet door jou, want jij gaf mij meteen dat vertrouwde gevoel waar ik op gehoopt had.

De manier waarop jij met zoveel liefde en gemak met alle kindjes  en ook Lola om ging, maakte het voor mij als nieuwe (en nog onzekere) mama al snel een heel stuk makkelijker. Ook Lola voelde zich al snel thuis tussen alle andere kindjes en maakte snel nieuwe vriendjes. In Lola’s schriftje hield je netjes bij hoe haar dag verlopen was en ook na een lange dag vol met baby’s om je heen nam je altijd rustig de tijd om mij met een stralend gezicht, trots te vertellen over wat Lola die dag geleerd of gedaan had.

Als ik vragen of onzekerheden had, gaf je mij altijd fijn advies. Jij was tenslotte diegene die in mijn ogen alles al wist. Dat was altijd fijn. Voor mij was jij de perfecte “juf”, oh ja, sorry, leidster. Dat was echt zo fijn, want naast ons als papa en mama, kwam jij op de derde plaats. Iedere week was Lola toch 2 lange dagen in jouw groep. Dan is dat natuurlijk geweldig wanneer het zo vertrouwd voelt.

Toen we hoorden dat Lola na een tijd nieuwe leidsters kreeg was mijn eerste reactie daarom ook; “neeeeee, nou zit Lola niet meer bij haar juf”. Gelukkig waren ook Lola’s nieuwe juffen twee geweldige kanjers, waardoor dat gevoel al snel wegzakte. Toch vonden zowel ik, als Lola het wel weer super fijn toen ze oud genoeg was om wéér bij jou in de groep te komen.

Daar heeft ze nu ruim anderhalf jaar met veel plezier in gezeten. Ze heeft zo ontzettend veel plezier gemaakt, nieuwe dingen geleerd, tranen met tuiten gelachen en genoeg (olifanten)tranen gehuild. Je hebt haar letterlijk en figuurlijk vanaf dag één (en elke dag daarna) in je armen genomen en bent er al die tijd voor haar geweest. Als er tranen waren van verdriet, als het afscheid in de ochtend net even te lastig was of wanneer ze (voor de zoveelste keer) weer eens gevallen was. Je was er gewoon altijd voor ons meisje.

Voor jou is het misschien “gewoon” je werk (al denk ik niet dat jij dit zo voelt). Maar voor ons en voor alle andere papa’s en mama’s, pas jij op ons meest kostbare bezit. Onze kinderen. Daarom is het extra belangrijk en zo ontzettend fijn dat jij jouw “werk” zo fantastisch doet. Alle kinderen verdienen een juf zoals jij!

Dankjewel lieve juf, voor alle verzorging, begeleiding, wijze lessen, plezier en liefde die jij mijn kleine Lola al die jaren hebt gegeven. Die neemt ze nu mee in haar rugzakje, naar de grote basisschool. Een mooiere basis hadden we niet durven wensen voor onze kleine grote meid. Gelukkig gaat ze je nog vaak genoeg zien, maar toch gaan we je heel erg missen!

Dankjewel voor alles, lieve juf!

Voor ons ben je een ster!

Liefs,

Janske