Een brief aan mijn dochter – Lieve Coco – 17 maanden

Lieve Coco,

Dit is alweer brief nummer 17. Over een maandje ben je gewoon alweer anderhalf. Jeetje, wat gaat het hard! Ik begin je steeds beter te leren kennen en wat ben je toch leuk! Ik word iedere dag een beetje meer verliefd op jou, lief klein deugnietje! Je bent altijd zo vrolijk, tevreden en grappig. Echt een heerlijk blij kind. Je kletst de hele dag de mooiste verhalen en bent flink aan de wandel.

Je kunt heerlijk zelf spelen, “opruimen” en “poetsen”. Maar ook samen spelen met grote zus Lola vind je meestal erg leuk. Je lijkt steeds meer te begrijpen en ook het “praten” met ons gaat steeds makkelijker. “Uh-uh” betekend ja en daar ben je super duidelijk in. Je weet precies wat je wilt, daar laat je geen gras over groeien.

Wanneer ik zeg “zet je schoentjes maar in de gang” of “je fles staat in je keukentje, ga hem maar pakken”, dan loop je er zonder twijfel naar toe en doe je precies wat ik zeg. Zo knap vind ik dat! Ook als ik tegen Lola zeg “doe je schort maar om”, dan zwaai jij al met een schort in de lucht. Wat ben je toch heerlijk bijdehand.

Je favoriete spelletjes zijn kiekeboe spelen. Achter de gordijnen of gewoon bukkend achter de salontafel. Wanneer je muziek of je zus hoort zingen begin je altijd meteen te dansen. Zo gezellig! Zo schuddend met je kontje van links naar rechts, terwijl je nog een beetje moeite hebt om niet om te vallen. Ook op de grote bank klimmen vind je helemaal leuk en de hele dag speel je met de memory kaartjes. In de doos, uit de doos. Hihi.

Ook het praten gaat super goed. Je zegt veel woordjes na, wat super schattig is. Ook heb je veel nieuwe woordjes geleerd zoals “open, badje, hallo en ja”. Je kunt veel rustiger boekjes lezen en bekijkt nu ook echt de bladzijdes aandachtig.

Het eten gaat gelukkig weer wat beter, al wil je nog steeds het liefst zelf eten. Maar dat mag, want eigenlijk eet je al best netjes voor je leeftijd. Bijna altijd met je vorkje, want dat kun jij al helemaal zelf. Je toetje vind je het lekkerst, al eet je bijna alles eigenlijk wel goed. Behalve vlees als kip, dat spuug je uit. “Bah” zeg je dan. Hihi.

Wat ook wel fijn is, wanneer je “straf” krijgt en we je even met stoel en al omdraaien, je ook lijkt te begrijpen waarom je straf hebt. Daarna “luister” je vaak weer. Zo fijn.

Wat heb ik genoten van jou deze maand. Een mooi nieuw jaar begonnen. Gaan we er samen weer een mooi jaar van maken, Coco? Ik heb er zoveel zin in!

Ik hou van jou, tot de maan en weer terug!