Al een tijdje wil ik deze blog schrijven, maar omdat hij zo persoonlijk is, stelde ik het steeds weer uit. Toch denk ik dat het oplucht om mijn gevoelens te delen. Misschien zijn er meer mama’s die zich in mijn verhaal herkennen. En hopelijk geeft het mij wat meer “rust”.
Zoals jullie hebben kunnen volgen heb ik twee zwangerschappen gehad die niet bepaald “normaal” waren. De “roze wolk” en het “genieten” was voor mij helaas niet echt (veel) bij. Ik merk dat ik daar nu nog steeds, zelfs bijna 1,5 jaar na mijn tweede zwangerschap nog steeds wel moeite mee heb. Ik zie vrouwen om mij heen die gelukkig zwanger zijn en denk dan, wauw, wat lijkt mij dat heerlijk om zwanger te zijn en zo te kunnen genieten. Dat bijzondere gevoel,dat er een kindje groeit in je buik. Genieten van je buik, de trapjes, je verlof. Dat echte genieten.
Ik kan het niet goed loslaten
Een zwangerschap zonder continu last van jeuk, stress, pijn en zoveel meer zorgen. Hoe fijn zou dat zijn? Natuurlijk weet ik ook wel dat iedere zwangerschap zijn ups en downs heeft en dat een zorgeloze zwangerschap niet bestaat. Toch heb ik het gevoel dat ik er nooit echt helemaal van heb kunnen genieten en dat vind ik eigenlijk best moeilijk om te accepteren. Ik kan het niet goed loslaten.
Betekend dit dat ik nog een kindje zou willen?
Heel eerlijk? Ik voel zoveel liefde voor mijn kinderen, dat ik het gevoel heb dat ik van nog veel meer kindjes zou kunnen houden. Een groot gezin lijkt mij erg fijn en is ook echt een droom van mij. Maar er komt zoveel meer bij kijken. Is het wel verstandig om opnieuw zwanger te worden, met mijn geschiedenis. Ik denk dat geen enkele gynaecoloog het mij zou aanraden om voor een derde kindje te gaan. Daarnaast zijn er nog genoeg andere redenen waarom de keuze om voor een derde te gaan niet zo’n “handige” keuze is. Maar dat zijn meer de praktische zaken. Maar als ik mijn hart zou volgen, dan sluit ik een derde wondertje niet uit…
Dit geeft mij troost
De vraag is dan alleen, hoe zal die zwangerschap dan zijn? Ik ga er vanuit dat een fijne zwangerschap mij helaas niet gegeven is. Dat vind ik erg verdrietig en doet misschien toch meer pijn dan ik dacht. Dan troost ik mijzelf met het feit dat ik er twee geweldige kinderen voor heb “teruggekregen” en dat maakt het meer dan waard. Daar heb ik alles voor over. Ook die “minder fijne” zwangerschappen. Dat zet mij weer even met beide benen op de grond en laat mij beseffen hoeveel geluk ik heb.
Twitter: meiseigenwijsje
24 januari 2018 at 06:59
Lijkt me heel naar. Ondanks dat ik ook geen zorgeloze zwangerschappen heb gehad is het niet te vergelijken met die van jou. Qua bevalling wenste ik heel erg een natuurlijke bevaling te mogen ervaren en dat is ook gebeurd dus die wens is uitgekomen. En de wens voor een derde, die is er nooit geweest.
Nicole recently posted…Welke babyfles wij gebruiken: Herobility
Twitter: jansyluvzu
24 januari 2018 at 15:15
Het valt me inderdaad best zwaar, zwaarder dan ik dacht…alsof nu pas het besef komt.
Janske recently posted…Things I Love #1 – Tinycottons SS 2018 “Hôtel Bonheur” collectie
Twitter: mamas_meisje
24 januari 2018 at 07:40
Nu al herkenbaar en baby no.2 zit nog in mijn buik. Kan me dus goed indenken dat je het moeilijk kunt afsluiten. Ik heb er nu veel aan om met een psycholoog te praten en alles te verwerken/mijn verhaal kwijt te kunnen en kan het iedereen aanraden. Succes!
Karin recently posted…Surprise: een babyshower!
Ik begrijp je woorden. Alhoewel mijn zwangerschappen vrij normaal zijn zijn het hier juist de pittige eerste 6 maanden die hier een rol speelt. Twee keer 6 maanden een troosteloze baby waar je 10+ uur per dag niets mee kunt en je als moeder tot wanhoop drijft. Ik weet niet of ik dat nog een keer zou kunnen / willen. Ps. Nu zijn het schatten die slechts heel gevoelig zijn.
Twitter: jansyluvzu
24 januari 2018 at 15:17
Wat vervelend Karin. Dat is inderdaad ook altijd nog een goed idee. Heb voorheen wel eens bij een psycholoog gelopen, dat was toen erg fijn. Ik hou hem in mijn gedachten.
Janske recently posted…Dé kindermode zomertrends voor 2018
Twitter: mrsmamanl
24 januari 2018 at 08:09
Ik begrijp je. Ik heb ook geen normale zwangerschappen, helaas. Maar wat is normaal? Voor mij is het in ieder geval niet normaal om zoveel pijn te hebben en zo beperkt te zijn, maar inderdaad: je krijgt er zoveel voor terug ? Het is ‘maar’ 9 maanden, maar die 9 maanden kunnen erg lang duren. Aan de andere kant: ik ben heel gelukkig dat het me gegeven is zelf een kindje te fabrieken.
Marije recently posted…De naam van onze dochter
Twitter: jansyluvzu
24 januari 2018 at 15:18
ben ik helemaal met je eens. Daarom heb ik het ook altijd “geaccepteerd” en ging ik door…maar nu voel ik het pas of zo…maar het weegt absoluut niet op tegen hoe gelukkig ik ben met mijn gezin. 🙂
Janske recently posted…Het perfecte cadeau voor alle “Instagram Mamarazzi’s”
Heel herkenbaar!! Hier vanaf week 30 stress en alleen maar liggen en afwachten komt ze idd eerder. Na een pittige bevalling dacht ik nu gaan we eindelijk genieten… helaas was de roze wolk donkergrijs. Heel zwaar. Er heerst toch een taboe op lijkt; je moet genieten, kraambezoek de eerste week en fijne uitstapjes maken met een tevreden slapend kindje… Nou hier niet helaas. Gelukkig gaat het met ons meisje nu kei goed, maar nu moet mama alles gaan verwerken en dat gaat gepaad met angst, paniek, onrust en veel tranen. Het komt goed, we werken eraan, maar een tweede… ik zou nu zeggen echt niet! Eerst maar eens genieten en wie weet ooit… in de verre toekomst ?
Twitter: jansyluvzu
24 januari 2018 at 15:20
Oh, met jou heb ik het ook zo te doen (gehad)….ik voelde zo met je mee, ook al waren onze zwangerschappen totaal verschillend…ik voelde je pijn en zorgen. Zo jammer als het niet gaat zoals je gehoopt hebt…zeker met zo’n “valse” start daarna…Fijn dat het inmiddels beter gaat. Je bent een kanjer en je doet het super Eef! Je mag heel erg trots op jezelf zijn. Neem je tijd om alles een plekje te geven. x
Janske recently posted…Op je 35ste je eerste auto kopen…help!
Twitter: moonoloog
24 januari 2018 at 11:20
Ik heb zelf, op de gebruikelijke pijntjes en ongemakken na, twee vrij zorgeloze zwangerschappen gehad. En voel me bijna schuldig om dat hier neer te zetten. Maar dat neemt niet weg dat ook ik weleens denk aan nog een zwangerschap. Gewoon omdat het zoiets bijzonders en moois is. En het achteraf zo snel voorbij vliegt. Al zul jij dat anders hebben ervaren gok ik. Ik kan me dus helemaal voorstellen dat je dat gevoel moeilijk kunt loslaten, zeker als je bij anderen ziet hoe het ook kan. Maar zoals je zelf al schrijft is die garantie op een fijne zwangerschap er (helaas) niet. Ik zou het je zo gunnen!
Monique recently posted…Hoe ik gezin en sociaal leven combineer
Twitter: jansyluvzu
24 januari 2018 at 15:21
Wat ben je toch lief! Dankjewel Monique 🙂 xxx
Janske recently posted…Het perfecte cadeau voor alle “Instagram Mamarazzi’s”
Wat dapper dat je weer zo open bent!
Mijn zwangerschappen hadden ook ups en downs, waren beide keren heel verschillend kwa klachten, maar vielen ook allebei in de categorie ‘niet prettig’. Beide keren ben ik mijn verlof begonnen vanuit de ziektewet en beide keren eindigde ik uiteindelijk in het ziekenhuis (ook na de thuisbevalling).
Maar inderdaad, mijn meiden zijn elk ‘pijntje’ en ‘ongemakje’ meer dan waard geweest! Ze zijn het allerbelangrijkste in mijn leven en ik zou nooit meer zonder ze kunnen.
Een derde kindje sluit ik inmiddels wel uit. Mijn man en ik hadden praktische bezwaren om geen gezinsuitbreiding te willen, maar sloten niet uit dat we (binnen bepaalde voorwaarden) óóít nog graag een kindje erbij zouden willen. Liefde in overvloed.
Maar dat is ons niet meer gegund (mijn man is vorig jaar geheel onverwacht overleden).
Nu zijn we dus een gezinnetje van 3.
Twitter: jansyluvzu
24 januari 2018 at 15:23
Jeetje Bodil, wat ontzettend heftig. Pfff…ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Wat moet dat ontzettend verdrietig en moeilijk voor je (geweest) zijn…knuffel!
Janske recently posted…Things I Love #17 – Bobo Choses SS 2018 “Neverending Summer” Collectie
Wat open geschreven Jans! Hopelijk helpt het je meer een plekje te geven. Je zult nooit weten hoe een derde zwangerschap zal zijn als als het hierbij voor je stopt.
Het is altijd zo dubbel. Ik ken ook helaas stellen die zo graag een kindje zouden willen en het niet gegund is.
Mijn lichaam is van moeder natuur ook niet gemaakt voor zwangerschappen en bevallingen.
Daardoor duurde het herstel daarna veel langer.
Ik ben blij met mijn twee kindjes. Een derde is voor mij medisch gezien te gevaarlijk.
Het is zo …en het is goed zo….
Twitter: roeloveintheair
26 januari 2018 at 22:22
Ik begrijp je heel goed! Ook ik heb geen ‘normale’ zwangerschapen gehad. Bij mij was dat vooral psychisch vanwege het overlijden van ons eerste dochtertje. Bevallen zou ik zo weer doen, echter een zwangerschap en de kraamperiode erna waren voor mij geestelijk zo zwaar dat het zeker meewerkt in het besluit of ik voor nog een kindje wil gaan…. toch wordt die wens sterker naarmate mijn (gelukkig gezonde) jongens ouder worden. Dus wie weet ooit. En lukt het niet, dan is het goed zo.
Roelina recently posted…In de kinderboeken kast van #2: Kikker is Kikker
Ik begrijp het heel goed. Ik ben dol op mijn dochtertje, maar vond de zwangerschap en bevalling heel zwaar. Ik heb HG gehad tijdens mijn zwangerschap, dus ik ben non-stop misselijk geweest 9 maanden lang. Met begeleiding van een psycholoog, fysiotherapie etc gaat het nu beter, maar ik ben nog steeds niet de oude. En mn dochtertje is alweer 15 maanden… Ik durf een tweede zwangerschap niet aan. Al zou ik best een tweede kindje willen.
Cynthia recently posted…Review: Qwixx Deluxe