Vorige week nog was mijn ‘doel’ nog om tot Coco’s eerste verjaardag borstvoeding te blijven geven. Een prachtige mijlpaal welke ik nooit verwacht had te halen. Helaas moest ik dit doel deze week onverwacht aanpassen en ben ik gestopt met het geven van borstvoeding. Niet omdat ik dat zelf perse wilde, maar om een wel erg pijnlijke reden.
Mijn eerste keer voeden
Lola heb ik mogen voeden tot ze 8,5 maanden oud was. Dat vond ik al een hele prestatie, zeker omdat het regelmatig echt afzien was en er vele ups en downs waren. Ik heb vaak genoeg geschreeuwd van de pijn en gehuild van frustratie omdat het niet zo goed ging. Uiteindelijk besloot ik dat het goed was geweest en dat ik er letterlijk en figuurlijk alles uitgehaald had wat er in zat. Het was goed zo.
Eerste keer Coco voeden
Poging twee
Bij Coco stond ik er weer helemaal blanco in en had ik totaal geen verwachtingen of doelen voor mijzelf. Ik zou wel zien hoe het dit keer zou gaan. De eerste dagen kreeg Coco te weinig voeding binnen en moesten we zelfs bijvoeden en een nacht langer in het ziekenhuis blijven hiervoor. Even dacht ik dat ik dit keer geen borstvoeding kon gaan geven. Maar ik gaf niet op. Na een wat stroeve en pijnlijke (auuuuwwww die stomme kloven!) start ging het daarna super goed en liep het als een tiet.
Volledige borstvoeding
Iedere maand stelde ik mijn ‘doelen’ bij en elke voeding was er weer eentje extra. Als eerste doel hoopte ik tenminste tijdens mijn hele verlof te kunnen voeden. Dit lukte. Daarna ging ik weer werken en verwachte ik dat ik net zoals bij Lola niet meer volledig zou kunnen voeden omdat mijn melkproductie dan waarschijnlijk wel weer terug zou lopen. Dit bleek niet zo te zijn en tot Lola’s verjaardag (Coco was toen 9 maanden oud) heb ik haar volledig kunnen voeden.
Langzaam afbouwen
Vanaf die dag ben ik overgegaan op alleen de eerste en laatste voeding van de dag, wat prima ging. Bij 10 maanden merkte ik wel dat ze in de avond steeds vaker toch een extra flesje nodig had na de borstvoeding. Vanaf dat moment gaf ik haar alleen nog maar in de ochtend borstvoeding. Dat ging ook erg goed. Tot ongeveer een week geleden.
laatste keer Coco voeden
Dan is het klaar
Ik was mevrouwtje aan het voeden en ineens leek het haar wel een grappig idee (tenminste, ze begon te lachen) om even kei hard, maar dan ook echt kei hard met die twee schattige mini tandjes van haar in mijn tepel te bijten. AAUUUUUUUWWWWWW!!! Ik schreeuwde het uit en ze schrok zo erg van mijn reactie dat ze er van moest huilen en nog even met haar gezichtje weg draaide (terwijl ze nog beet had) JIKES! Ik zal je de details besparen, maar ik was blij dat hij er nog aan zat.
Holly macaroni wat was dat pijnlijk zeg. Maar ja, er moest toch gedronken worden. Ik kon moeilijk papa vragen om borstvoeding te geven. Dus beet ik even op mijn tanden (ja,ik mocht wel bijten,haha) en probeerde ik het opnieuw. Daarna dronk ze wel gewoon weer. Fjieeuwww…gelukkig, ze is zo geschrokken dat ze het niet meer doet, dacht ik nog. Toch?
De volgende ochtend was mijn “vriendin” nog steeds beurs, maar het was weer tijd voor het ontbijtje, dus ‘here we go!”. Nog geen drie minuten was mevrouwtje aan het drinken of ze keek mij weer aan met die foute glimlach van d’r en IEEEEEEEKKKKK! GR@#!RRR . Dit keer beet ze zelfs zo hard dat ik bijna sterretjes zag en er zelfs bloed aan te pas kwam. DIT. IS.NIET.TOF. Dan maar aan de andere kant proberen….en ja hoor…die werd ook even geperforeerd. “Maak maar een fles”, riep ik naar beneden.
De volgende dag gebeurde weer precies hetzelfde, aan beiden kanten. De hele dag liep ik rond met het gevoel alsof ik twee tepelpiercings had laten zetten. Auw.
laatste keer Coco voeden
Ik ben er klaar mee
Jammer, maar helaas. Dit was voor mij de druppel. Ik besloot dat ik alleen de volgende ochtend nog een poging zou wagen en dat het dan echt de allerlaatste keer zou zijn. Ik probeerde er niet te veel over na te denken want het is stiekem best een emotioneel momentje voor mij. Afsluiten van een bijzondere periode.
Afgelopen dinsdag was de allerlaatste keer dat ik borstvoeding zou gaan geven. Ik vroeg vriendlief om er een foto van te maken. Van dit intieme momentje tussen moeder en dochter. Coco was eigenlijk vooral bezig met papa en dronk maar en klein beetje. Maar voor zo lang het duurde genoot ik nog heel even zoveel ik kon en voelde ik toch wel wat emoties (en een paar tranen) opkomen. Wat is het toch bijzonder om je kindje zelf te kunnen voeden. Onbeschrijflijk mooi van moeder natuur.
Twee extra melkflessen op de weegschaal
Mijn twee “vriendinnen” moeten wel nog even bijkomen van de heftige bijtacties van Coco en het feit dat ze nu niet meer iedere ochtend worden leeggedronken. Ze moeten duidelijk nog even wennen aan hun nieuwe functie. Haha. Niet heel erg prettig en ook niet handig tijdens mijn Weight Watchers avontuur wanneer je met twee extra melkflessen op de weegschaal moet gaan staan. Hopelijk neemt mijn productie de komende dagen helemaal af en word mijn lichaam weer normaal. Daar ben ik ook wel aan toe inmiddels.
Dit was het einde van mijn borstvoedingsavontuur. Elf maanden lang mocht ik mijn baby zelf voeden en nu laat ik haar ‘los’. Zo voelt dat een klein beetje. Ik ben ontzettend trots en dankbaar op mijzelf én op Coco dat we het samen zo lang hebben volgehouden en heb haar een grote knuffel gegeven en haar bedankt. Het is goed zo.
Waarom ben jij gestopt met het geven van borstvoeding? Was je lichaam daarna snel weer ‘normaal’?
Misschien vindt je deze artikelen ook tof om te lezen:
Wat jammer dat het deze manier is om af te sluiten. Krijg gewoon pijn aan mijn “vriendinnen” als ik dit lees auw! Ik hoop dat het snel minder wordt en ook je productie afneemt.
Dat hoop ik ook! De pijn is inmiddels gelukkig over..maar die productie begrijpt het nog niet helemaal…nog even volhouden dus 😉
Oei, dat is een minder leuke manier om het borstvoeden te stoppen. Zoonlief moest ik na amper 3 maanden stoppen, want hij had bij lange na niet genoeg aan borstvoeding en dochterlief heeft tot ruim 2,5 jaar borstvoeding gehad (en toen was mama het echt zat)
Dan heb je alles gedaan wat je kunt. Super balen, maar niets aan te doen.
Oh Jans, wat mooi dat jullie zo lang deze intieme momentjes hebben mogen delen ?
Stiekem moet ik wel een beetje lachen om hoe je het omschrijft (die ‘foute’ glimlach van Coco) ik zie het zo voor me. ? maar elke dag opnieuw twee piercings zou mij ook te ver gaan ? ik hoop voor je dat je snel geen last meer hebt van volle/pijnlijke boobies ?
Pijn is over…maar ze zijn wel nog vol…hopelijk gaat dat snel over…
Iiieeeekk. Auw! Ik heb 16 maanden BV gegeven en ben gestopt omdat ik weer een weekend Paaspop in ging en geen zin had om weer in een portocabin te gaan zitten kolven. Daar was ik zo klaar mee. Ik was er sowieso klaar mee. Toen. Achteraf had ik nog wel even willen volhouden maar ik ben erg blij met 16 maanden 🙂
Dat begrijp ik…kolven in Skyboxen en backstage….leuk is anders weet ik uit ervaring. 16 maanden is echt super toch!
Mijn dochter is 5 weken en ik geef borstvoeding. Nooit gedacht dat ik daar de persoon voor ben. Een unieke ervaring zeker en vast maar ook super intens.
Hopelijk gaat de last die je hebt snel over en chapeau dat je het zo lang volgehouden hebt!
Dat is het zeker. Het is iets moois maar ook soms heftig tegelijk. Fijn dat het zo goed gaat!
Bijten is niet fijn…
Ik wilde met 6 maanden afbouwen, maar dat ging niet i.v.m. allergie (maar dat wisten we toen nog niet) en ben uiteindelijk met 13 maanden gestopt, toen alles voor de allergie op de rit was.
Wat goed dat je het zo lang vol hebt kunnen houden ondanks dat je eerder wilde afbouwen.
Auuuu arme jij! Hopelijk wennen je vriendinnen (hihi) snel aan hun nieuwe functie. Wel heel leuk geschreven!
Hihi, ik kan er ook wel een beetje om lachen hoor. Kleine boef, die Coco. Mijn vriendinnen snappen er nog niets van…hopelijk stopt mijn productie snel 😉
He wat een nare reden om te moeten stoppen maar snap dat je er niet mee doorgaat!
Ja, ik heb het echt nog geprobeerd, maar het was echt té pijnlijk na vier dagen bijtsessies 😉
Wat super mooi dat je bij allebei zo n lange tijd borstvoeding hebt mogen geven
Goed gedaan! ?
Och jee dat doet inderdaad heel erg zeer! Maar knap en mooi dat je het zo lang gedaan hebt. Hopelijk kijk je er wel met een goed gevoel op terug, ondanks de afsluiting. Heb zelf twee keer acht maanden gevoed. Ben toen gestopt omdat ik vond dat het voor mijn gevoel qua voeding niet veel meer toevoegde. En ik wilde graag weer mijn normale lichaam terug.
Aiii wat pijnlijk lijkt me dat! Maar wat prachtig dat je Coco 11 maanden(!) grotendeels zelf hebt kunnen voeden. Daar mag je echt trots op zijn. Het loslaten is niet makkelijk, dat vond ik na 6 maanden (onvolledig) al echt even slikken. Maar toch… is het ook fijn om je lichaam weer helemaal van jezelf te hebben, hoe egoïstisch dat ook klinkt 😉 Mijn productie stelde trouwens al zo weinig voor toen ik stopte dat ik geen last meer heb gehad van stuwing. Hopelijk is dat bij jou snel verleden tijd!