“Bij de tweede is alles zoveel makkelijker”, werd mij veel verteld toen ik zwanger was van Coco. Toch vond ik het best spannend om te zien of dat ook echt wel zo zou zijn. Is een tweede kindje makkelijker? Wat zijn eigenlijk de verschillen en hoe heb ik deze zelf ervaren? Inmiddels weet ik na bijna 10 maanden wel wat deze verschillen zijn en of het echt zo’n groot verschil is.
#Momlife
In mijn nieuwe rubriek #Momlife bespreek ik allerlei ‘mom’ gerelateerde onderwerpen. Vandaag start ik met het onderwerp ‘van 1 naar 2 kids – heavy shit of peanuts’. Ik ben erg benieuwd naar hoe andere mama’s dit (hebben) ervaren. Laat vooral een reactie achter hieronder!
Twee verschillende baby’s
Allereerst heb ik twee totaal verschillende baby’s. Lola huilde de eerste 6-10 maanden ontzettend veel en had vaak last van krampjes. Vaak was ik teneinde raad en wist ik echt niet hoe ik haar kon troosten. Het maakte mij als kersverse mama natuurlijk behoorlijk onzeker. We probeerden alle middeltjes en tips uit en niets leek echt te helpen. Coco heeft hier nooit last van gehad en sliep juist heel erg veel. In het begin moesten we haar echt wakker maken voor een voedingsmoment. Ze was zo tevreden dat ze echt alleen maar huilde als er iets was. Bijna nooit eigenlijk. Dat was in het begin echt even wennen omdat ik daardoor juist onzeker werd of alles wel goed met haar was.
Korte nachtjes
Bij de eerste is het echt even wennen dat je iedere nacht er meerdere malen uit moet (ik gaf borstvoeding, dus ik ‘mocht’ er altijd uit). Lola sliep door toen ze zo’n 3 maanden oud was. Wat een verademing was dat zeg. Je bent gewoon echt gesloopt na zoveel gebroken nachten. Coco verbaasde ons door eigenlijk al vanaf dag 1 goed te slapen en op nacht 6 sliep ze al door. Ok dan! Zo kon het dus ook. Ik was voorbereid op het ergste, dus dit was echt een cadeautje voor ons!
Nog steeds is het af en toe feest hier ’s nachts, maar ik moet bekennen dat Lola het tegenwoordig vaak wint met wakker worden omdat ze regelmatig moet plassen (ze is overdag zindelijk) of dorst heeft. Coco word eigenlijk pas rond 07:00 uur voor het eerst wakker gelukkig.
In eigen bedje of bij papa en mama slapen
Lola sliep vanaf de eerste week in haar eigen kamertje en dat vonden wij allemaal heerlijk. Coco daarentegen, sliep tot zo’n 5 maanden nog bij ons op de slaapkamer in de reiswieg. Het voelde gewoon goed. Ik denk dat het vooral kwam omdat Coco bijna continu verkouden was en ik haar zo makkelijk kon troosten met haar speentje wanneer ze een beetje wakker werd. Voor ons werkte dit perfect. Na 5 maanden hebben we haar in haar eigen bedje gelegd en daar is ze daarna niet meer weg gegaan. Grappig, want ik had dit nooit verwacht vooraf.
Zorgen, zorgen zorgen
Bij Lola maakte ik mij om iedere pijntje zorgen en was ik snel ongerust. Ik noteerde (serieus!) tot ze 1 jaar oud was precies wanneer ze at, poepte en plaste. Ja, echt waar! Coco is eigenlijk bijna altijd (snot-)verkouden en is al regelmatig op bezoek geweest bij de huisarts. Ondanks dat heb ik mij (gelukkig) maar een paar keer echt zorgen gemaakt over haar. Ik wist al snel dat ze een ’tough cookie’ was en wel tegen een stootje kon, maar het blijft toch een baby’tje hè.
Er op uit
Toen ik net mama was vond ik het best wel een beetje spannend en een hele onderneming om met mijn baby er op uit te gaan. Gek eigenlijk omdat je met een baby (vaak) juist heel veel leuke dingen kunt ondernemen. Bij Coco merk ik dat ik haar juist makkelijker overal mee naartoe neem. Het scheelt natuurlijk ook dat Coco zo ontzettend tevreden en makkelijk is. Als ze net als Lola was geweest dan had ik het misschien toch anders gedaan.
Heavy shit of peanuts?
Ik merk dat ik zelf een stuk relaxter ben geworden. Voordat Coco geboren was stelde ik mijzelf in op “the worst” en achteraf viel het allemaal, misschien ook wel daarom 300% mee. Ik denk dat ook onder andere daardoor dat ik het meestal als ‘peanuts’ ervaar en het mij alle is meegevallen. Natuurlijk zitten er pittige momenten tussen waarop ook ik even een hulplijn zou willen inschakelen, maar ja,dat hoort ook bij het ouderschap. Ik merk dat ik zelf een stuk relaxter ben geworden en mij (meestal) lang rustig kan houden in lastige situaties. Zo hou ik het ook langer vol wanneer mijn peuterdochter bijvoorbeeld weer een monster dag heeft.
Makkelijke kids
Lola is inmiddels de leeftijd dat ze redelijk zelfstandig is waardoor ik haar niet continu hoef “vast te houden” en Coco gaat niet meteen huilen wanneer ze even geen aandacht krijgt. Dit scheelt natuurlijk ontzettend veel. Er op uit gaan of de dag doorbrengen met deze twee is voor mij daarom bijna altijd genieten. Natuurlijk is het meer gesjouw en geregel met twee kinderen, maar het is lang niet zo hectisch of chaotisch als ik vooraf mijzelf had wijsgemaakt. Voor mij is de stap van 1 naar twee kids daarom vooral peanuts in vergelijking met van 0 naar 1 kind.
Twitter: Veevy16
15 juni 2017 at 07:16
Ik vond het in eerste instantie heavy shit! Komt omdat het slapen precies andersom was hier.. ik wist dat ik na Veerle nooit zo’n makkelijke baby nog een keer kon krijgen dus had me er wel op ingesteld. Veerle sliep vanaf week 2 door.. en Evy bij 2 maanden. Dat was dus hel want had geen idee dat gebroken nachten zo aanvoelde! Nu vind ik het peanuts! Evy is een lekkere bolle blije baby die alles best vind! Qua onzeker gevoel enzo vind ik van 1 naar 2 makkelijker! Bij 1 is het ik ben mama gevoel zo overweldigend! Bij nr 2 ben je dat al dus hoef je dat gedeelte niet te verwerken!
Nicole recently posted…Maand update | Evy 6 maanden
Twitter: _mariekje_
15 juni 2017 at 21:02
Van 1 naar 2 vond ik heftiger dan van 0 naar 1. Maar komt dan ook dat wij ongeveer het omgekeerde van jou hadden. Daarnaast was de oudste 19 maanden en begon eigenlijk net de wereld goed te verkennen toen de jongste geboren werd.
En helaas is de jongste nog steeds geen goede slaper. Al gaat het wel steeds beter.
Marieke recently posted…Partytime – Hoera – Marieke Blogt bestaat 3 jaar!
Twitter: maudkoekkoek
15 juni 2017 at 21:24
Fijn om te lezen dit! Ons dochtertje Fenn, net 2, was en is nog steeds een ontzettende makkelijke slaper (en eter). Wat dat betreft ben ik bang dat we nooit weer zo’n makkelijk kindje krijgen, hihi. Over 3 weken ben ik uitgerekend van ons tweede kindje en ik ben ontzettend benieuwd naar hoe het allemaal gaat.. Ik zie een beetje op tegen het nieuwe ritme wat we moeten zoeken en hoe Madame daar op reageert.. Wordt vervolgd! 😉
Twitter: salamistinkt
16 juni 2017 at 07:59
Ik denk dat je vooral zelf als moeder makkelijker wordt met de tweede. Bij de eerste reageerde ik op elk piepje of zuchtje. Aan de andere kant vond ik het wel pittig om de dagritmes van de twee te combineren. Ze schelen 3,5 jaar, dus de oudste ging al snel naar school, terwijl de jongste veel sliep. Maar verder hadden ze allebei zo hun eigen karakter. De oudste sliep slecht, de jongste weigerde 9 maanden de fles. En daarnaast ging ik fysiek achteruit tijdens en na de zwangerschap van de tweede.
Jacqueline recently posted…Hoe zorg ik ervoor dat studenten zelf verantwoordelijkheid nemen over hun examens?