Ik lieg tegen mijn kind…jij ook?

Eigenlijk hou ik helemaal niet van liegen, maar ik geef het toe. Sinds ik mama ben van een bijdehante peuter merk ik dat ik toch regelmatig een leugentje (voor eigen bestwil) aan haar vertel. Gelukkig zijn het vooral onschuldige leugens, en zijn deze meestal best wel grappig. Lieg (of beter gezegd), jok jij ook wel eens tegen je kinderen?

Dit zijn een paar van die leugentjes die hier wel eens voorbij komen:

• “Eet maar goed je korstjes op, dan kun je later goed fluiten!”
• “Jouw poepje wilt heel graag in de wc plonzen, dan kan hij lekker zwemmen.”
• “Spoel maar door, dan gaat je poepje naar de grote zee.”
• “Papa en mama slapen nog”(natuurlijk zijn we dan al lang en breed wakker van al het geroep…*zucht*)”
• “Eet maar veel spinazie, daar krijg je hele grote spierballen van!”
• “Daar wonen de kaboutertjes, in het bos!”
• “Niet te lang televisie kijken. Dan krijg je vierkante oogjes!”
• “Als je lief bent krijg je misschien wel een cadeautje van Sinterklaas”

• “Mama ziet alles!”
• “Ga maar lekker slapen, alle kindjes slapen al”.”
• “Tot zo in dromenland!”
• “Kusje er op, dan gaat de pijn zo weer over.”
• “Stop met snotjes eten, anders heb je straks geen honger meer”
• Lola; “Heb jij een snoepje in jouw mond?” ik “neeeee hooor!!!” (terwijl ik net een snoepje in mijn mond stop)

Vertel jij ook wel eens een van deze leugens aan je kind(eren)? Welke leugen(tjes) gebruik jij verder wel eens?