Voor het eerst naar het theater

Afgelopen zondag was het eindelijk zo ver. Lola ging samen met mij voor de eerste keer naar een theatervoorstelling. We bezochten de voorstelling van Woezel en Pip in het Parktheater in Eindhoven. Hoe hebben we deze eerste keer ervaren? Was het geweldig of super spannend?

Een paar weken eerder zag ik ineens in mijn agenda staan dat Woezel & Pip naar Eindhoven kwamen. Eens kijken of er nog tickets beschikbaar waren. Uhm…alleen helemaal bovenin achteraan waren nog een aantal stoelen naast elkaar vrij, maar verder alleen een enkele losse. Ik besloot even naar het theater te fietsen na mijn werk om te kijken wat de opties waren. Ik mocht gelukkig twee losse stoelen kopen en Lola gewoon op schoot nemen. Top! Rij 9 it is! Lekker op het hoekje. Perfect voor een eerste keer.

Toen ik daarna thuis was besloot ik Lola het grote nieuws te vertellen dat ze binnenkort met mama mee mocht naar het theater waar Woezel & Pip ook kwamen. Dat wilde ze wel! Ze had al vaker een Woezel en Pip show op DVD gekeken en dat vond ze meestal wel leuk.

Zondagochtend stonden we op. “Waar gaan we vandaag naar toe Lola???”, vroeg ik. “Dat weet ik niet mama!”, antwoordde ze.”Zal ik het je dan verklappen”, zei ik. “We gaan vandaag naar Woezel & Pip in het theater!”. Die glimlach op haar gezicht verklapte zonder woorden hoeveel zin ze er in had. “Nu, mama?!” “Vanmiddag, Lola!”

Na de lunch pakten we onze tas in en klommen we op de fiets. “Dag papa! Dag Coco! Wij gaan naar de bioscoop!”, riep ze trots. (Vorige week gingen we naar de bioscoop samen…vandaar de verwarring). “Heb je er zin in Lola?” “Ja hoor!”, antwoordde ze wijs. Haha. Off we go!

Pitstop bij de bibliotheek

Omdat de bibliotheek op de route lag en we nog 9 boekjes al 4 maanden in huis hadden bedacht ik dat het wel leuk was om vooraf nog even een pitstop te maken in de bibliotheek. Wel zo handig nu ik alleen Lola bij mij heb. Dus dat deden we. Ze mocht twee boekjes uitzoeken zodat ik niet 9 mega grote boeken de rest van de middag met mij mee moest sjouwen. Dat vond ze gelukkig een top idee. Twee boeken over giraffen later klommen we opnieuw op de fiets om verder te rijden richting Parktheater.

Daar zijn we!

Een half uurtje voor aanvang kwamen we aan bij het theater. Lola was helemaal onder de indruk van de kolossale grote mosterdgele trappen. Eerst even naar de garderobe en dan klimmen we samen de trap op. Om ons heen zijn er al meerdere gezinnen met peuters die allemaal lekker hyper zijn en zin hebben in de show. Wanneer we boven aan de trap staan zien we hele grote Woezel & Pip knuffels staan. Lola is te verlegen om te dichtbij te gaan kijken, maar toch erg nieuwsgierig.

Laten we wat drinken halen. Samen halen we wat drinken en gaan we op zoek naar een plekje om te zitten. Inmiddels is het al een stuk drukker om ons heen. Wanneer we een rustig plekje vinden zien we ineens Lola’s vriendinnetje Sofie en haar ouders zitten. Heeeeeeyyy! Dat is toevallig. De meiden zijn helemaal blij om elkaar te zien en weten niet hoe snel ze samen naar de Woezel & Pip knuffels moeten rennen. Nou durft mevrouwtje wel. Samen gaan ze op de foto met Woezel. Zo lief. Daarna nog even de overige spanning en energie even er uit gooien door lekker rond te rennen en over alle trappen te klimmen. Hoezo hyper? Dan is het tijd om naar binnen te gaan. De show gaat zo beginnen. Spannend!

Al voordat ik de zaal binnen stap zie ik onze stoel al staan. Helemaal op het hoekje, vlakbij de deur. Perfect. Mochten we de zaal willen ontvluchten, dan kunnen we ongemerkt weg sneaken. Check! Altijd handig bij een eerste keer.

Ik vertel Lola dat de lampjes zo uit gaan en de rode gordijnen open. Daarna komen Woezel & Pip op het toneel tevoorschijn. Na tien keer vragen wanneer de lampen eindelijk uitgaan wordt het eindelijk donker.

Showtime!

Met grote ogen kijkt ze hypnotiserend naar het podium waar een kleurrijk bos ontstaat. Woezel en Pip worden geroepen en komen zowaar op hun step vliegensvlug langs ons afgeroetscht. Wauw! Daar zijn ze! Om mij heen hoor ik veel kindjes kletsen roepen of huilen. Het is ook wel een beetje spannend hoor. Op rij drie verlaat een compleet gezin de zaal en twee minuten later staat er naast ons een vader met een gillend kind.

Misschien is zo’n voorstelling niet voor alle kindjes een succes. Lola houdt het vol tot ongeveer een kwartier voor het eind van de show. Dan is ze er wel klaar mee. Ze klimt van mijn schoot af. Ik vertel haar dat ze bij mij in de buurt moet blijven terwijl ik haar streng aankijk. Ze loopt het trapje af, en op. Af, en weer op. Dan klimt ze weer op schoot. Dit herhaalt zich zo’n vijf keer. Daarna is het tijd om Woezel en Pip van dichterbij te bekijken. Ze loopt het trapje af naar de vierde rij, waar ze bijna het podium via de zijkant op kan klimmen. Ze kijkt mij vlug even aan. Ik sein haar met mijn vinger dat ze terug moet komen. En warempel, na een ondeugende glimlach komt ze terug. Fjieeeww!

Gaan we het volhouden?

De laatste vijf minuten kijken we samen het spannende avontuur van Woezel & Pip op zoek naar de Sloddervos af en klappen we zo hard we kunnen wanneer het is afgelopen. Dan is het weer tijd om de jassen op te halen en lekker naar huis te gaan.

“Hoe vond je het vandaag Lola? Vond je het leuk?” “Ja hoor!”, antwoord ze. “Zullen we binnenkort nog een keertje naar het theater gaan?” “Jaaaaa….naar de bioscoop!”

Haha!

Wij hebben genoten!

Ben jij ook wel eens met je kind(eren) naar het theater geweest? Was dat ook zo’n succes? Of kon je niet wachten tot het was afgelopen?