Mommy Stuff Personal zwanger

Bang voor mijn tweede bevalling?

24 augustus 2016

Ben ik bang voor mijn bevalling? Zie ik er erg tegen op of kijk ik er juist naar uit? Vind ik het rete spannend of kan ik niet wachten tot het zo ver is?

Als je mij een week geleden had gevraagd of ik bang was voor mijn bevalling dan had ik als antwoord gegeven; “Ja, stiekem wel”. Voordat ik wist dat ik ingeleid zou gaan worden vond ik het eigenlijk steeds spannender worden naarmate mijn uitgerekende datum dichterbij kwam.

Mijn bevalling van Lola ging verre van vlekkeloos. Allereerst moest ik opgenomen worden vanwege mijn te hoge bloeddruk, kreeg ik vervolgens mijn infuus er pas na 5 pogingen en vele uren later pas met veel pijn en moeite goed in. Vervolgens kreeg ik een uren durende weeënstorm waarvan ik zo de weg kwijt raakte dat ik niet wist waar ik het zoeken moest en alleen maar kon overgeven. Daarna kreeg ik een ruggenprik die met veel moeite gezet kon worden, welke vervolgens na een paar uur al niets meer deed. Toen mocht ik dus nog zo’n 11 uur alle weeën op eigen kracht weg puffen om vervolgens na 100 minuten persen met een vacuümpomp en knip Lola met lomp geweld eindelijk ter wereld te kunnen (laten) brengen.

Precies…dat was wat je noemt een heftige bevalling inderdaad. Niet echt een bevalling waarop ik terugkeek met een gevoel van, “doe mij er nog maar zo eentje”. Dus nu het allemaal opnieuw weer dichterbij kwam, hoopte ik vooral op een bevalling zonder weeënstorm en een rugprik die gewoon doet wat ie moet doen (mocht ik hem nodig hebben). Niet alleen voor mijzelf, maar vooral voor de baby. Lola had namelijk best veel last van de heftige vacuümbevalling. Arm mopje.

Een week geleden

Toen ik vorige week onverwachts te horen kreeg dat ik zou gaan bevallen was ik wonder boven wonder vrij rustig. Ik wist dat ik in goede handen zou zijn en wilde het gewoon op mij af laten komen. Zo gezegd zo gedaan. Ondanks alle vervelende en zeer pijnlijke behandelingen die werden uitgevoerd om de bevalling op te wekken heb ik die 24 uur in het ziekenhuis totaal niet als vervelend ervaren. Het was juist erg gemoedelijk en fijn. Ik was erg rustig en kon echt toeleven naar het moment. Het moment wat helaas dus achteraf toch niet kwam.

bang voor bevalling?

bang voor bevalling?

Nu, een week later stel ik mijzelf opnieuw de vraag. Ben ik bang voor de bevalling?

Ik moet eerlijk zeggen dat ik het natuurlijk nog steeds wel een beetje spannend vind. Er spoken genoeg vragen door mijn hoofd. “Hoe zal het beginnen? Krijg ik meteen een weeënstorm of beginnen de weeën dit keer rustig? Kan ik ze weg puffen of komen ze weer allemaal in één rits van 5 uur achter elkaar met een resultaat van 1 cm ontsluiting. Kan ik mijzelf dan rustig houden?”

Toch ben ik er vrij rustig onder en kijk ik vooral uit naar het moment dat het eindelijk gaat beginnen. Ik hoop natuurlijk nog steeds het allerliefste op een rustige en natuurlijke bevalling. Zodat ik er goed aan heb gedaan om te wachten op ons kleine meisje en zij rustig het moment zelf kan kiezen waarop ze er klaar voor is. Dan ben ik er ook klaar voor en gaan we het samen doen. Ik kan niet wachten tot het zo ver is, maar ookal duurt het nu nog 3 weken, dan moet dat maar. Al zou het dan wel heel fijn als een soort van beloning dat ook ik een keer een fijne bevalling mag hebben. Dat zou het lange wachten en mijn niet zo’n prettige zwangerschap (zacht uitgedrukt)  een hoop verzachten.

Ben ik dus bang voor mijn bevalling? 

Nee. Ik heb gezonde spanning, maar ik ben niet bang. Ik kijk er vooral erg naar uit!

Was jij bang voor je bevalling? Juist meer bij de volgende of juist niet?

Spread the love

You Might Also Like

  • Guusje Juno & Ruben 24 augustus 2016 at 07:13

    Goed zo! Erg sterk van je en goed dat je nou een soort van generale repetitie hebt gehad om je angst weg te nemen ? je kunt het schat! Wij zijn sowieso al trots op je! ?

    • Janske 24 augustus 2016 at 08:40

      Dankjewel lief!

  • Stefanie 24 augustus 2016 at 08:17

    Wat fijn dat je nu niet meer bang bent, Ik denk dat op een geven moment je lichaam er ook gewoon klaar voor is, zowel lichamelijk als mentaal.
    Ik hoop voor je dat je deze keer een fijne snelle bevalling krijgt!

    • Janske 24 augustus 2016 at 08:41

      Ik hoop het ook 😉

  • MetMirjam 24 augustus 2016 at 09:42

    Goed dat je wat beval-spanning betredt nu even rust in je hoofd hebt! Het komt zoals het komt en jij kunt het! Ik duim voor een voorspoedige bevallig!

    • Janske 24 augustus 2016 at 09:56

      Precies!

  • Judith 24 augustus 2016 at 10:10

    Knap hoe je hier in staat! En ook goed dat je er vol positiviteit tegenaan kijkt. Ik gun je een prachtbevalling. Hopelijk lukt het jullie samen om er rust doorheen te komen zonder ingrijpen van de artsen.

    • Janske 24 augustus 2016 at 10:17

      Dat zou geweldig zijn!

  • Ellen 24 augustus 2016 at 10:29

    Oef klinkt heftig! Mijn eerste bevalling was ook heftig en na twee dagen in ziekenhuis werd het uiteindelijk na lang persen een spoedkeizersnede. De tweede keer mocht ik kiezen, normaal of weer keizersnede waarbij de artsen toch wel een voorkeur voor de keizersnede hadden. Ik moet zeggen dat dit een stuk relaxter was. Ik wist van tevoren wat er ging gebeuren en dat scheelde heel veel. De nasleep was zwaar, maar de bevalling zelf een eitje 😉
    Ik weet dus niet hoe een ‘normale’ bevalling uitpakt (haha), maar ik kan me voorstellen dat als je het al een keer meegemaakt hebt het de tweede keer wel relaxter gaat omdat je al weet dat het uiteindelijk allemaal goed komt. Succes en ik wens je een hele mooie relaxte bevalling toe!

    • Janske 24 augustus 2016 at 10:34

      Jeetje dat lijkt mij zo heftig! Ik begrijp je keuze voor een tweede keizersnee.

  • Merel 24 augustus 2016 at 11:42

    Scheelt dat je een beeld hebt van wat je te wachten staat misschien, waardoor je zelf ook sneller kunt aangeven wat je wil? Maar laten we ook hopen dat de tweede bevalling (zoals meestal) soepeler verloopt!

    • Janske 24 augustus 2016 at 14:21

      dat denk ik wel inderdaad!

  • Yvonne 24 augustus 2016 at 16:21

    Elke bevalling is anders. Houdt je daar maar aan vast. Ik snap dat je wel wat spanning voelt. Een vrouw die zegt dat niet te hebben geloof ik niet. Ik was zelf wel een beetje bang maar naarmate het dichterbij kwam had ik er ook wel zin in. Het moet toch gebeuren he. Uiteindelijk voelde ik best rustig toen het eenmaal begon.

    • Janske 24 augustus 2016 at 17:45

      precies! Gewoon over je heen laten komen…ze moet er toch uit 😉

  • Cindy - levenalsmama.nl 24 augustus 2016 at 22:35

    Dat maakt het waarschijnlijk ook het meest spannend, dat je niet weet hoe de bevalling gaat verlopen. Ik duim mee dat het rustig gaat verlopen, dat mag zeker wel gebeuren na al die kwaaltjes en tegenvallers!

    • janske 25 augustus 2016 at 10:04

      Dat zou inderdaad een mooi cadeautje zijn 🙂

  • Kleine Prinses 25 augustus 2016 at 19:16

    Goed zo! Dat is ook de beste ingesteldheid!

    • Janske 25 augustus 2016 at 23:27

      Dankjewel ?

  • Bodil 25 augustus 2016 at 22:57

    Een ‘fijne’ bevalling is je van harte gegund!
    Het zal sowieso anders zijn dan de vorige keer… maar je weet nu ook véél beter waar je het voor doet! Als dat niet motiveert… 😀
    Dus hou nog even vol en zet em op straks!

    • Janske 25 augustus 2016 at 23:27

      Dankjewel ?

  • Dewi 26 augustus 2016 at 20:11

    Ik vroeg mij precies hetzelfde af bij de tweede. Ik was niet bang, had meer zoiets van; okay je weet wat je te wachten staat en het doet pijn, maar ik moet deze klus toch weer klaren. Ik ben heel nuchter. Dus eigenlijk gewoon GAAN MET DIE BANAAN!

  • mama van dijk 27 augustus 2016 at 06:12

    ahh spannend hoor. zo mooi. heel veel succes maar volgens mij is het nu nog rustig? hihi