Een brief aan mijn moeder – Lieve Mama

Lieve Mama,

Vandaag schrijf ik deze brief aan jou. Zoals je zelf altijd zingt “de allerliefste mama van de heeeeeeeeeele wereld”. Wat bof ik met zo’n lieve mama als jij!

Ik was jouw eerste kindje. Nu weet ik hoe bijzonder dat is. Ik heb het je niet gemakkelijk gemaakt met mijn dagenlange bevalling. Maar ik heb wel de allermooiste verjaardag uitgekozen, al zeg ik het zelf! Helaas kwam ik er niet als een vuurpijl uit, haha. Sorry mama!

In mijn eerste jaren was je voor mij fulltime mama en vooral het eerste jaar waren we samen onafscheidelijk. Misschien dat we daarom nu ook zoveel op elkaar lijken. Toen mijn zusje en ik naar de basisschool gingen ben je pas weer aan het werk gegaan. Je kinderen stonden voor jou op de eerste plaats. Dankjewel mama! Je ging werken bij het Kruidvat. De winkel waar je nu nog steeds werkt. De plek waar het hele dorp komt om gezellig met jou te kletsen. Je tweede thuis.

Bij mijn vriendjes en vriendinnetjes stond je bekend als “die gekke, vrolijke mama van Janske”. Iedereen was dol op je. Ik vond het fijn om te zien dat anderen zo gek op je waren. Thuis was het voor jou niet altijd een groot feest omdat ik samen met mijn zusje Guusje vaak behoorlijk “stout” was. We waren echt twee meiden die niet mét en niet zonder elkaar konden spelen. Dit vond je vaak lastig en nu ik zelf mama ben begrijp ik die machteloosheid steeds meer. Mama zijn is hard werken en lang niet altijd even makkelijk. Zeker met twee meiden. Er staat mij dus nog wat te wachten!

Toch ben ik ontzettend trots op hoe jij ons hebt opgevoed. Met de juiste normen en waarden. Help een ander waar je kunt, heb respect voor elkaar en maak vooral veel plezier. Doe eens lekker gek! De bijna wekelijkse logeerpartijtjes met vriendinnetjes, hutten bouwen en rolschaatsen in de woonkamer. Overal deed je enthousiast aan mee en liep je voorop. Mijn vriendinnen waren en zijn nu nog steeds ook een beetje jouw kindjes en jouw vriendinnen.  Voor vele van hen ben je een tweede mama geweest en heb je nog steeds een speciale band. Dat vind ik erg bijzonder!

Ik weet nog toen ik fan werd van de Backstreet Boys (toen ik 12 was) en helemaal tot over mijn oren verliefd was op Nick. Ondanks dat je zelf ook alle nummers van hun eerste album mee kon zingen en gek werd van mijn “obsessie” zoals jij het toen noemde, bleef je me steunen. Je wist hoe belangrijk ze voor mij waren. Van de ene kant begreep je er niets van maar je bracht me wel naar de vele concerten en bent een paar jaar geleden zelfs meegegaan naar één van hun shows. Hier kreeg je zelfs een serenade van Brian op het podium. Terwijl je ondertussen over mij aan het roddelen was tegen hem, en bedankt mam! Hij vond je “awesome” vertelde hij me achteraf. Jij straalde helemaal. Ik vond het geweldig om je eindelijk na 20 jaar eens echt in “mijn” wereldje te laten zijn. Een unieke ervaring!

Eigenlijk hebben wij altijd wel een bijzondere band gehad samen. Als kind was jij voor mij altijd mijn nummer één. Als ik verdrietig was wilde ik bij jou zijn. Als ik ergens trots op was wilde ik het jou als eerste laten weten. Jij was mijn nummer één. Rond mijn zestiende kreeg ik mijn eerste vriendje. Vlak daarna veranderde onze relatie helaas. Een jaar lang ging het niet zo goed tussen ons en dat deed verschrikkelijk veel pijn. Het ging niet zo goed met mij en ik heb daarom hulp gezocht om mijzelf weer “terug op de rails te krijgen”. Tijdens deze gesprekken kwam ik er achter hoe ontzettend veel ik op mijn mama lijk. Ongelooflijk! Het maakte zoveel duidelijk voor mij en langzaam vielen alle puzzelstukjes in elkaar. Daarna ging het snel stukken beter met mij. Maar ook met onze relatie.

Ik eindigde mijn 4,5 jaar durende relatie met mijn eerste vriendje en besloot om nu echt iets van mijn leven te maken. Ik verbaasde mijzelf, jou en volgens mij iedereen om mij heen door in mijn eentje voor een paar maanden naar Amerika te gaan om op een Summercamp te gaan werken. Ik kreeg vlak daarvoor een nieuw vriendje. Eentje die wat ouder was dan ik. Best spannend vond je dat in het begin, maar al snel zag je ook in hoe ontzettend lief en leuk hij was voor mij.

In Amerika ging het bijna mis. Ik kreeg een ernstig ongeluk en twee dagen later stond je al naast mijn bed. Je eerste keer vliegen. Helemaal alleen. Net als ik. Daar was je dan. Mijn mama. Ondanks dat ik strak stond van de morfine zal ik dan moment nooit meer vergeten. Wat was ik blij dat jij die hele spannende reis (die niet helemaal vlekkeloos verliep) had gemaakt om bij mij te zijn. De twee weken die daarna volgden zat je hele dagen naast mijn bed. Je hielp mij met mijn verzorging en even was ik weer je kleine meisje. Ondanks dat het verschrikkelijk was maakten we er samen een mooie twee weken van. Je maakte me aan het lachen, waardoor ik moest huilen van de pijn door mijn gebroken ribben. Ik voel ze nu nog. Wat ben ik je eeuwig dankbaar dat je er toen voor mij was. Mijn lieve mama.

Achteraf zijn we allebei dankbaar dat het gebeurd is. Ik heb een tweede kans gekregen en geniet nu nóg intenser van alles en iedereen om mij heen en jij hebt je grenzen verlegt en hebt een unieke kans aangegrepen. Beiden zijn we persoonlijk erg gegroeid door deze ervaring.

Je geniet nu ook meer van het leven. Je verwent en gunt jezelf steeds meer en maakt het leven steeds iets mooier. Waarom die mooie dure broek in de kast laten hangen? Aan met die banaan! Dat vind ik zo fijn om te zien! Iets wat je vroeger echt niet kon, lukt je nu zonder twijfel.

Toen ik je vertelde dat je oma ging worden (je zeurde er al jaren om) reageerde je vrij mild. “Ik word geen oppasoma hoor”, zei je toen nog. Tegenwoordig vertel je mij regelmatig hoe trots je bent op mij en mijn lief. Je vindt dat we het super doen als ouders en dat we een “perfect” kind hebben gemaakt. Ik zie je zo genieten van je kleindochters. Een mooier compliment kan ik niet krijgen, en dan krijg ik hem ook nog van jou! Mijn eigen mama! Dat doet mij goed.

Lola is dol op haar oma. Oma is lief zegt ze dan. Fijn dat jij zo geniet van je kleinkinderen. Binnenkort komt er nog eentje bij die zo’n lieve oma heeft! Nog zo’n een bofkontje, met de allerliefste oma van de hele wereld!

Dankjewel lieve mama. 

Voor mij ben je nog steeds de allerliefste mama (en oma) van de hele wereld!

Ik hou van jou!

Liefs, 

Janske

Eerder dit jaar schreef ik een brief aan mijn papa en maandelijks aan mijn dochter Lola.

Bekijk hier nog een paar bijzondere dia’s van mij en mijn mama: