Zwangerschapsupdate #21 – Week 33 – Kom je eerder grote kleine meid?

Daar zijn we weer! Weer een week voorbij, weer een weekje dichterbij het moment dat ik ons kleine wiebelkontje eindelijk mag ontmoeten. Want een wiebelkontje is nog zacht uitgedrukt! Het is maar goed dat mevrouwtje nog geen naaldhakjes draagt, want anders staken deze inmiddels door mijn buikwand heen. Man, wat kan die dame hard trappen! Soms voel ik echt haar hele voetje uitsteken en kan ik nog net niet haar schoenmaat raden. Een sterke dame dus, die zelfs nu al lekker aanwezig is!

Afgelopen week gingen we met het hele gezin ‘naar het baby’tje kijken’ bij mijn verloskundige. Lola en papa gingen dit keer gezellig mee. Toen we aankwamen zei Lola “Baby’tje ophalen”, haha. Was het maar zo makkelijk! Ik had die middag twee afspraken gepland staan. Eerst een groei-echo bij de ene verloskundige en daarna een voortgangsgesprekje bij de andere verloskundige.

Nu al zo’n 2200 gram

Ik was ontzettend benieuwd hoe het ging met de groei van onze dame, want 4 weken geleden was haar buikomvang twee weken verder qua ontwikkeling dan haar hoofdomtrek en de lengte van haar bovenbeen. (De standaard maten die ze meten om te kijken hoe de groei verloopt van je baby). Dat is op zich helemaal niet erg, maar omdat mijn buik in de afgelopen weken flink gegroeid is was ik extra benieuwd of mevrouwtje nog steeds zo hard meegroeit. Gelukkig hoefde ik niet lang te wachten en mocht ik meteen klaar gaan liggen voor de echo, terwijl Lola en papa vanaf een afstandje mee mochten kijken naar de baby op de ’televisie’.

bron: Pinterest

Mevrouwtje lag nog steeds netjes met haar hoofd naar beneden maar was wel de andere kant in gedraaid met haar hele lichaam (dus dat voelde ik goed de dag daarvoor). Ze had genoeg vruchtwater om zich heen en ook nog genoeg ruimte. Volgens de metingen die de verloskundige uitvoerde, liep de groei van haar buik nog steeds ruim anderhalve week voor, maar nu waren ook het hoofdje en de beenlengte wat gegroeit zodat het allemaal meer op hetzelfde tempo groeit. Super goed nieuws dus! Het is een sterke dame van zo’n 2200 gram (woensdag) en ze volgt mooi haar eigen groeicurve tussen het “normale” en “grote” babyformaat van de gemiddelde baby’tjes. Geweldig nieuws dus!

Liever 15 augustus dan 19 september

Ondertussen lig ik dan natuurlijk te denken…dus…als ze nu zo’n anderhalve week voor loopt…komt ze dan ook anderhalve week eerder? Dat zou leuk zijn! Lola was ook 15 dagen te vroeg én woog wel 3245 gram bij haar geboorte. Prima formaatje dus. Van mij mag mevrouwtje zich wel over een maandje melden hoor (mijn uitgerekende datum is 5 september). Liever 15 augustus dan pas op 19 september! Maar helaas heb ik het niet voor het zeggen.

Gek dat het nu steeds dichterbij komt. De kraamzorg is netjes geregeld, de babykamer zo goed als klaar, de kleertjes gewassen (en bijna gestreken) en de mega lading luiers zijn al ingeslagen (met flinke korting, dankjewel Albert Heijn!). Ondanks dat ik niet kan wachten tot het zo ver is, vind ik het ook nog wel even fijn dat het nog even duurt. Nog heel even genieten van de rust en maar één kind in huis. Straks is alles weer anders en staat weer even mijn hele wereld op zijn kop.

Het is daarom maar goed dat (de meeste) vrouwen 9 maanden zwanger zijn. Deze tijd heb je echt nodig om jezelf goed voor te bereiden op de grote veranderingen in je leven. Ondanks de vele kwaaltjes. Die overigens momenteel toch nog worden overtroffen door de kickboksende baby in mijn buik die mij zelfs wakker schopt. En niet zo’n beetje ook, gewoon keihard! Auw! Het is nu al een pittige tante. Zou het een teken zijn dat ze er eerder uit wilt komen? Ik ben benieuwd!

Dit was alweer week 33. Lees hier mijn vorige zwangerschapsupdates!