Zwangerschapsupdate #17 – Week 29 – Het juiste ritme vinden & groeiecho

Week 29 zit er alweer op. Een gekke week, omdat ik vanaf nu niet meer naar mijn werk ga. Ik ben dus helemaal mijn normale weekritme kwijt. Deze week was ik drie dagen alleen thuis. Dat was eerlijk gezegd wel even wennen, maar ook erg fijn. Zo kon ik echt mijn rust nemen die mijn lichaam (al zo lang) nodig heeft. Ook bezocht ik deze week mijn verloskundige voor een groei-echo en kreeg ik de uitslagen van mijn tweede glucose en ijzer test.

Wat voelt het vreemd om ineens niet te hoeven werken. Mijn hele weekritme is weg en ik ben de dagen kwijt. “Gelukkig” moet ik iedere maandag, woensdag én vrijdag vroeg in de ochtend naar lichttherapie. Dit zijn mijn enige vaste afspraken die ik momenteel heb. De rest van de tijd ben ik nu vooral bezig met rust nemen en luisteren naar wat mijn lichaam wel of niet fijn vind. Ik moet echt nog even wennen en mijn draai hierin vinden. Nu voelt het alsof ik verplicht binnen moet blijven omdat ik in de ziektewet zit. Maar eigenlijk “ben” ik helemaal niet ziek. Ook al voel ik mij absoluut niet zo als ik zou willen, toch voel ik mij niet “ziek”. Ach, ik moet het gewoon even tijd geven en hopelijk gaan de weken snel voorbij zodat ik onze kleine spruit gezond en wel kan verwelkomen tijdens een (hopelijk ditmaal relaxtere) bevalling. We shall see!

Groei-echo

Woensdag had ik een afspraak staan bij mijn verloskundige voor een groei-echo en controle. Ik keek hier zowel naar uit als dat ik er tegenop zag. Ik was benieuwd naar hoe het gaat met de baby ging en naar de uitslag van mijn glucose test. Met beiden was alles goed. De glucose en ijzer test waren beiden perfect, ik heb dus geen zwangerschapssuiker (kon er ook nog wel bij). Dat was weer een hele opluchting.

Tijdens de echo kon ik mijn kleine meisje eindelijk weer bewonderen en wat was ze mooi! Ik kon dit keer zelfs haar gezichtje perfect van voren zien, zo mooi had ik dit nog nooit tijdens een echo kunnen zien. Wat een verrassing! Ze heeft van die heerlijke bolle wangetjes, nu al! Wat fijn! Alles zag er goed uit en mevrouwtje slaagde met vlag en wimpel voor alle controles. Haar buikomvang lag wel iets voor (in weken) , maar Lola was uiteindelijk ook 15 dagen te vroeg geboren én een normale baby. De kans dat deze dame ook wat flinker is én dus eerder wordt geboren zit er dus ‘dik’ in. Prima! Ik ben helemaal voor! Niets om ons druk over te maken, ze word goed in de gaten gehouden en groeit als een gemiddelde baby. Mocht ze nou té hard groeien dan kan ze eventueel eerder gehaald worden, maar zo ver is het nog lang niet. Mini lag nu al mooi perfect met haar hoofdje naar beneden, maar aangezien ze zo’n wiebelkont is geloof ik niet dat ze zo zal blijven liggen. Ze heeft genoeg ruimte en vruchtwater om een mooie waterballetvoorstelling in mijn buik te geven, dus we zullen zien waar ze allemaal naartoe zwemt.

“Je doet nu wat het belangrijkste is, zorgen voor jou en de baby”

Mijn verloskundige was trouwens erg complimenteus over het feit dat ik gekozen had om te stoppen met werken vanwege mijn harde buiken. Ze zei “die paar maanden op een mensenleven…”. “Je doet nu wat het belangrijkste is, zorgen voor jou en de baby”….”Je mag gerust naar buiten..” “Iedere dag een stukje wandelen en bijvoorbeeld een paar keer in de week gaan zwemmen is juist goed voor je”. Dat vond ik zo fijn om te horen nadat ik haar vertelde dat het voelde als falen en ik het idee had dat ik mijzelf moest opsluiten in huis. Ik moest juist dingen doen die ontspannen zijn en waar ik rustig van word én blijven bewegen. Ok, ik ga mijn best doen!

Nesteldrang

Ondertussen komt er steeds meer nesteldrang in mij naar boven. Zeker nu mijn lichaam mij een beetje in de steek laat word ik onzeker over hoe lang ik nog de tijd zal hebben om alles op tijd af te krijgen. Daarom heb ik de afgelopen week veel hulp gekregen van mijn ouders en vriendlief bij het helpen in Lola’s grote meisjeskamer. Het schiet gelukkig al aardig op, al vind ik het lastig om alle taken aan anderen over te laten aangezien het toch ‘mijn’ project was. Het is even niet anders. Ik ben in ieder geval erg blij met alle extra hulp.

Ik ben benieuwd hoe de komende week zal gaan verlopen. Of ik iets beter mijn draai en ritme terug ga vinden. We gaan er voor!

Dit was alweer week 29. Lees hier mijn vorige zwangerschapsupdates!