Papa is jaloers… maar op wie of wat dan? Op mama? Op een andere papa?
Papa is jaloers
Twee weken geleden gingen we op vakantie met ons gezin én vrienden. Eindelijk een hele week met zijn drietjes (viertjes) zonder dat we aan ons werk of andere dagelijkse verantwoordelijkheden hoefden te denken. Even weg van alles en genieten van elkaar. Een week lang quality time!
Onze vrienden hebben twee zoontjes, een van 6 maanden en een van ruim 2,5 jaar oud. De oudste zoon, Lars is Lola’s beste vriendje. “Larsje” noemt ze hem altijd. Ze straalt altijd wanneer je het over hem heeft. Een paar nachtjes voor vertrek vertelde ik haar dat we bijna op vakantie gingen en dat Larsje ook mee ging. Dat vond ze natuurlijk geweldig en ze werd met de dag meer opgewonden om op vakantie te gaan.
We hadden twee bungalows naast elkaar geboekt in een kindvriendelijk Landal park. Vanaf het moment dat we er aankwamen gingen de papa’s met de oudste kids naar de speeltuin zodat de mama’s rustig de huisjes konden inrichten. Lola vermaakte zich vanaf minuut één zoals verwacht uitstekend. “Kom maar Larsje!”. “Kijk eens Larsje!”. Het was Larsje voor en Larsje na. Lola had haar fietsje meegenomen en dat bleek een groot succes. Helaas had Lars die van hem niet bij, dus was het voor beiden een wedstrijd wie er het langst op het fietsje mocht rijden. (de dag daarna bracht een andere vriendin – die op bezoek kwam – ook het fietsje van Lars mee).
Wederzijdse liefde
Dag in dag uit was het zodra mevrouwtje wakker werd “Larsje toe!”, “Larsje fietsje rijden”. “Larsje ook goed eten”, “Larsje lief”. Maar dat niet alleen. Ook ging het de hele dag door “Lola fietsje rijden”, “Lola even fietsen”. “Lola en Larsje fietsen”.
Hartstikke schattig natuurlijk zo’n allereerste vriendje en super fijn dat die twee zo dol op elkaar zijn, want ja, de “liefde” is wederzijds. Er was één iemand die er minder blij werd van dit tafereel. Dat was papa.
“Eindelijk een weekje quality time met mijn dochter”, dacht vriendlief vooraf. Hij had verwacht de hele week te horen “Kom maar papa!”, “Kijk papa!”, “Papa fietsen?!”. Maar helaas mocht hij toekijken hoe zijn net tweejarige dochter alleen maar oog had voor vriendje Lars en haar fietsje.
Arme papa
Mama had niet eens door dat papa zo teleurgesteld was omdat het gewoon een erg schattig en vrolijk tafereel was. Achteraf vertelde papa het aan mama dat hij stiekem jaloers was op een peuter en een fietsje. Wie had dat ooit gedacht?!
Ik begrijp het wel hoor,dat hij teleurgesteld was. Maar het hoort nou eenmaal bij de leeftijd. Dat gaat nog leuk worden als Lola straks 16 is en met haar eerste vriendjes thuiskomt, haha. Papa heeft nu alvast mogen ervaren hoe het voelt. Au!
Arme papa.
Papa was jaloers.
Hihi.
Ahh arme papa! Maar ik weet zeker dat hij stiekem altijd Lola’s grote favoriet blijft hoor 😉 Wel schattig dat ze nu al een vriendje heeft 🙂
dat denk ik ook wel hoor 😉 Nu papa nog overtuigen 😉
Aaaah arme Marco 😉
hihi
Nathalie Wakker liked this on Facebook.
Och germ… En ja ik herken het wel, niet dat Fay een vriendje heeft ofzo. Maar is papa keer thuis is het nog mama voor en mama na. Niet altijd even leuk natuurlijk..
Precies 😉
Maaike De Gruijter-Verhagen liked this on Facebook.
Ooooooh, sneu voor papa. Wel lief dat ze zo fijn heeft gespeeld met haar vriendje. Genoeg qualitytime met Lola voor hem nog toch :-).
zeker!
Hahaha zo leuk geschreven ? arme papa ? wel geweldig dat ze het zo naar dr zin had!
Ja! Ik genoot vooral, daarom had ik het echt niet door, oops!
Niets menselijks is ons vreemd! Ik kan me de gevoelens van je man best voorstellen!
Ik ook hoor 🙂 Arme papa…
Haha arme papa 😉
Hij zal later vast nog met weemoed hieraan terugdenken als ze 16 is.
Dat geloof ik 😉
Ow jeeh! Papa krijgt het nog zwaar!
haha, ik denk het ook 😉