Zwangerschapsupdate – Week 4 en 5 – vertellen en geheim houden

Vandaag ben ik 13 weken zwanger, het eerste trimester is inmiddels voorbij en ik kan me op gaan maken voor (hopelijk) een fijn tweede trimester. In de afgelopen weken heb ik voor mijzelf de belangrijkste momenten in een soort dagboek bijgehouden om hier te kunnen delen. Vandaag vertel ik over week 4 en 5, over de dagen na ik een test had gedaan en er achter kwam dat ik zwanger was.

30 december

In de ochtend heb ik een afspraak bij de fysiotherapeut omdat ik last heb van mijn rug. Helaas kan hij mij niet heel erg goed helpen met mijn klachten en ik moet het vooral tijd geven. Een paar maanden kan het wel gaan duren verwacht hij. Het is voor mij de eerste keer dus bij het intakegesprek vertel ik hem dat ik zwanger ben. Dat voelt zo raar. Hij is de eerste persoon buiten mijn lief die ik het vertel. Wanneer ik daarna thuis kom zegt mijn lief dat hij het grote nieuws ook aan iemand verteld heeft. Aan de verloskundige van onze verloskundigenpraktijk. Aangezien we voor het komend jaar nu onze zorgverzekering nog kunnen wijzigen voor betere voorwaarden en vergoedingen betreft mijn zwangerschap heeft hij wat research gedaan en daarbij ook naar de verloskundige gebeld. Ik bel haar op om maar meteen mijzelf weer te melden voor een eerste afspraak. Op vrijdag 15 januari mogen we er naar toe. Spannend!

Dat is alvast geregeld. Nu nog iets leuks bedenken hoe we het morgenavond aan opa en oma gaan vertellen.

stttt, niet verklappen hoor!

31 december

In de ochtend moet ik werken, maar ’s middags en ik vrij. Ondertussen bedenk ik een originele manier om het grote nieuws aan mijn ouders te vertellen. Ik kan niets echt leuks bedenken en geef het op. ’s Middags ben ik te druk met de voorbereidingen van mijn nieuwe site dat ik er niet aan toe kom om iets te bedenken. Dan maar vlug de zwangerschapstest inpakken in een grote doos met nog een paar hydrofiele luiers en Zwitsal producten.

Vlak voordat mijn ouders komen ben ik super zenuwachtig. Net als de vorige keer. Ik moet er bijna van huilen. Zo spannend vind ik het.

Wanneer ze binnen komen doe ik zo normaal mogelijk. We kletsen en drinken wat en na een tijdje pak ik het “cadeau” en geef het aan mijn ouders met de mededeling dat het een cadeautje is van Lola voor al het oppassen. (Te) langzaam maken ze de doos open. Mijn moeder zegt meteen “moet ik iemand feliciteren?!”. Ik zeg (op de meeste onschuldige blik) “Hoezo?”. Ze halen alles uit de doos en vinden onderin de zwangerschapstest. “Toch!” roept mijn moeder en ze komt me feliciteren. Zo, dat is er uit! Haha. Opa en oma worden opnieuw opa en oma! Een mooier cadeau kunnen ze zich niet wensen op oudejaarsavond. We knallen het nieuwe jaar op een wel heel bijzondere manier in dit jaar!

wij hebben een verrassing!

1 januari

Ik ben jarig vandaag. 33 jaar. Mama van Lola en zwanger van baby 2. Hoe bijzonder? Ik kan het zelf echt nog niet geloven. Het is nog zo onwerkelijk. Het scheelt dat vriendlief het 20 keer zegt vandaag, maar ik voel mij totaal niet jarig. Zo gek. Vandaag gaat ook mijn vernieuwde blog online. Super spannend en erg leuk om de reacties van iedereen te lezen. Ik ben apetrots!

2 januari

Op 2 januari vier ik mijn verjaardag samen met mijn vrienden en familie. Mijn zusje komt samen met haar man en dochter iets vroeger dan de rest. Nog vlak voordat ik ze binnen laat overleg ik met vriendlief…”zullen we het ze vertellen??”. Ja! Dus laten we ze binnen, kletsen we wat en voel ik mijzelf steeds zenuwachtiger worden. Zus staat met haar dochter te knuffelen en ik vraag of ik haar even mag vasthouden. Dat mag.

Wanneer ik haar knuffel komt Lola mij ook knuffelen en zegt mijn zus “awww, gaan jullie met zijn drietjes knuffelen!” waarop ik zeg “we gaan zelfs met zijn viertjes knuffelen”, terwijl ik haar man aankijk. Ze hebben niets door. Dus zeg ik het nog een keer, maar dan iets harder. Ik kijk mijn zusje aan en voel de tranen in mijn ogen branden. Verbaasd en verward kijkt ze me aan. “Echt!?” zegt ze. “Ja” zeg ik met tranen in mijn ogen. En even knuffelen we met zijn vijven. Wat fijn! Iedereen is blij. Maarre…mondje dicht hoor!

De rest van de middag en avond moet ik mijzelf inhouden om het grote nieuws niet uit te schreeuwen naar mijn lieve vriendinnetjes. Alle kids zijn mee en mijn hormonen maken overuren tussen al die mooie baby’s. Ze moesten eens weten dat er nog eentje extra aan tafel zat! Hihi.

9 januari

Nog een klein weekje. Op 15 januari hebben we onze eerste afspraak staan bij de verloskundige. Ik kijk er enorm naar uit! Ik vind het zo spannend allemaal en durf bijna niet te fantaseren over de baby omdat ik bang ben dat het misschien mis gaat. Het is nog zo klein en pril allemaal. Je bent nu pas even klein als een rijstkorreltje. Zo mini!

Ik heb nog weinig zwangerschapskwaaltjes gelukkig. Mijn bosten zijn wat voller en gevoeliger, ik heb soms al last van maagzuur (wanneer ik lig) en ben wel steeds vaker moe. Zo ontzettend moe! Alsof ik ieder moment op de dag zo in slaap kan vallen.

Ik heb mijzelf inmiddels aangemeld bij Moeders voor Moeders. Ook deze zwangerschap is een kostbaar geschenk voor mij en dit wil ik graag delen met andere vrouwen die ook graag een kindje willen. Ik hoop op deze manier mijn steentje daarvoor bij te kunnen dragen.

Volgende week lees je mijn volgende zwangerschapsupdate.