Mijn fantastische huwelijksaanzoek met dolfijnen!

Vandaag precies 6 jaar geleden…

Het was 1 april 2009. Mijn vriend en ik waren op camper rondreis door West USA. In vier weken reden we een rondje van ruim 2500 km in een mobile home van ruim 7,5 meter lang van Los Angeles richting San Fransisco en weer terug. Op dag 5 hadden we een dagje Sea World in San Diego op de planning staan. Wat het nog eens extra bijzonder maakte was dat we die ochtend ook nog met dolfijnen gingen trainen. Dit hadden we vooraf thuis al gereserveerd natuurlijk.

Uniek dagje SeaWorld

Het was voor mij al jaren een droom om een keer iets met dolfijnen te kunnen doen en ik greep deze kans met beide handen. Een paar weken daarvoor vond ik via internet deze trainingssessies op de website van SeaWorld en na één korte speech over hoe geweldig het zou zijn om dit te doen zei mijn vriend, oké! Dus ik meteen .. KLIK ‘gereserveerd!’ Dat liet ik mij geen twee keer zeggen! Twee jaar daarvoor waren we in SeaWorld Orlando en toen baalde ik zo dat we het toen niet gedaan hadden. Maar het is niet erg goedkoop, helaas.

Charmante wetsuits

Vandaag was het dan eindelijk zo ver. We moesten ons al vroeg in de ochtend melden en mochten meteen naar de kleedkamers om ons in van die charmante wetsuits te hijsen. Altijd fijn. Wij zaten samen in een groepje met een Amerikaans stel en een jonger meisje. Terwijl wij samen met een trainster het water in gingen waren er nog 2 andere groepjes aan het trainen met de dolfijnen. We mochten steeds na elkaar een trucje uitvoeren met de dolfijn waarna hij ons nadeed, het was echt super leuk. Onze dolfijn was erg ondeugend en lief. Gek om zo’n groot beest van zo dichtbij mee te maken en te kunnen voelen. Zo bijzonder!

Flessenpost van de dolfijn

Na een hele reeks trucjes en hoge sprongen van de dolfijn moest ik de volgende opdracht met de dolfijn uitvoeren. Hij kreeg een grote “flessenpost” fles die hij moest halen en naar mij toe moest brengen. Eerst bracht hij hem naar de trainster, maar bij de tweede poging kreeg ik hem. Ze vertelde dat ik hem open mocht maken. Ok, prima. Ik maak hem open. “Lees maar voor”, zegt ze. Dus ik rol de “brief” open. Ik zie een groot hart in de vorm van twee dolfijnen met de tekst “Will You Marry Me” er in staan. Meteen begin ik hard te lachen en denk ik…natuurlijk…wij zijn het jonge stelletje, dus geven ze mij deze natuurlijk de flessenpost….Dus lachend lees ik de tekst voor.

Dan zie ik in een klein vakje aan de brief een ring vastzitten aan een touwtje…Nou dat is wel erg grappig zeg, denk ik en ik bekijk de ring. Dan pakt mijn vriend de ring en denk ik, hey, ik heb ook zo’n ring…Op dat moment zakt mijn vriend ineens voor mij op zijn knie in het water en gaat er ineens een belletje rinkelen…(ja…nu pas!)

Sukkel!

“Wil je met me trouwen” vraagt hij met tranen in zijn ogen terwijl ik met mijn handen voor mijn mond hem vol verbazing aankijk. “Sukkel” is het enige wat ik kan uitbrengen omdat ik totaal ben overrompeld door deze grote verassing! We omhelzen en zoenen elkaar om ons heen worden er van alle kanten foto’s gemaakt. Mijn vriend had dit thuis dus al helemaal geregeld en de fotografen wisten dus precies wanneer alle camera’s op ons gericht moesten worden. Vlak daarna vroeg de trainster natuurlijk “Did she say yes?” waarop we beiden maar meteen “YES” zeiden…hahaha. (Hoe leg je uit dat ik “sukkel” had gezegd,haha)

Sorry dolfijntje

De rest van de training hebben we beiden als een roes beleefd, die dolfijn haalde de beste trucs uit, maar wij hadden alleen nog maar aandacht voor elkaar. Daarna belden we naar huis om het goede nieuws te vertellen. Zij wisten allemaal al van het plannetje van mijn vriend omdat hij (heel lief) op zijn ouderwets echt toestemming om mijn hand gevraagd had aan mijn ouders. Zij waren natuurlijk dolenthousiast. De rest van de dag keken we vele orka en dolfijnenshows, maar ik zat ik mijn gedachten op mijn roze wolk…

Bruiloft

In de avond schreven we het hele verhaal op onze online reisblog vanuit mijn ervaring en vanuit die van hem (over zijn zenuwen etc) en kregen we ontzettend veel lieve berichtjes van al onze vrienden en familie. Mijn vakantie kon echt niet meer stuk. Wat een mega coole en lieve manier om een aanzoek te krijgen, ik was zoooo verbaasd dat hij dit allemaal voor mij had geregeld en geheim had weten te houden. WAUW!

Inmiddels zijn we vandaag dus alweer ruim 10 jaar samen en precies 6 jaar verloofd…die bruiloft komt er zeker…maar nu genieten we vooral van ons gezinnetje. Iets wat ons veel meer waard is dan een bruiloft. Maar wat kijk ik met een grote glimlach terug op deze geweldige dag!

Dankjewel lief, voor één van mijn mooiste herinneringen van mijn leven! Ik hou van jou!

Ben jij ook ten huwelijk gevraagd door jouw lief? Hoe was dat?