Een brief aan mijn dochter – Lieve Lola – 10 maanden

 

Lieve Lola,

Jeetje mineetje wat is er veel gebeurd in deze tiende maand. Je bent echt geen baby meer, maar begint langzaam te veranderen in een heuse dreumes.Iedere week verras je papa en mama weer met nieuwe dingen die je jezelf ineens hebt aangeleerd. 

Je kunt jezelf nog steeds prima vermaken met bijvoorbeeld wat houten blokjes en het bakje waar je ze in kunt stoppen. Dat lukt je al goed zelf. Knap hoor! Je vind het ook leuk om je speentje door een ring heen te halen.Ook ga je steeds vaker voorzichtig op je knietjes zitten en bijna kruipen. Maar dan echt vooruit bewegen vind je net nog iets te moeilijk of spannend zodat je jezelf langzaam weer op je buikje laat glijden. Ik ben benieuwd wanneer het je gaat lukken. Je oefent in ieder geval elke dag vol enthousiasme en geeft de moet niet op. Als je lekker aan het spelen bent draai je de in een hoge versnelling in ontelbare rondjes de hele woonkamer rond. Op die manier kun je ook overal komen en tegelijkertijd alles en iedereen in de gaten houden. Slimme meid!

Op 4 maart voelde mama ineens een tandje aankomen en een paar dagen later kwam hij echt door. Jippie, je eerste tandje! Gelukkig heb je er geen last van gehad. Wel zat je de eerste dagen de hele tijd met je tong te voelen wat er daar ineens in je mondje zat. Dat zal wel gek gevoeld hebben, zo’n eerste tandje in je mond. Op 15 maart poetste mama voor de eerste keer jouw tandje en jij vond die mooie tandenborstel maar wat interessant. Je ging daarna gelijk zelf even verder poetsen, want dat kun jij natuurlijk al zelf.

Ook speel je steeds meer samen met ons. Zo krijgen we van jou je speentje in onze mond gestopt. Lief hoor! Maar al snel daarna trek je hem er wel weer uit, want het is natuurlijk wel Lola’s speentje, hihi. Over speentjes gesproken, in bed hebben we altijd boven je hoofd 2 reserve speentjes liggen voor wanneer we midden in de nacht naast je bed staan om je een speen te geven als de ander zoek is. Dan weten we ook in het donker altijd een reserve speentje te vinden. Tegenwoordig weet jij deze ’s ochtends zelf ook te vinden, pak je hem en slaap je weer verder. Wat ontzettend slim en vooral erg handig voor papa en mama!

Wat ook fijn is…is dat jij onze snooze-baby bent. Wanneer je ’s morgens heel vroeg wakker wordt geven we je jouw speentje en ga je weer lekker verder slapen. Heerlijk! Nou mogen we sowieso niet klagen over jouw slaaptijden, maar zo eventjes langer blijven liggen is toch wel heel erg fijn.

Ook ging je deze maand voor de allereerste keer spontaan uit logeren bij opa en oma nadat papa en mama ineens samen ziek waren. Wat deed je dat goed en wat heb je daar fijn met het keukengerei van opa en oma de deuken in de tafel geslagen. Gelukkig vonden opa en oma dat niet zo erg.

Je haren en je nagels groeien trouwens erg hard. Je kuif staat standaard rechtop en je nieuwe t-shirt met de tekst “Really Bad Hairday” er op past daar perfect bij. Mama heeft er sinds deze maand af en toe een klein haarspeldje in gedaan in de vorm van een ijsje en dat staat je zo lief! Je hebt niets in de gaten dat het in je haar zit en je kuif blijf even hoog staan hoor.

Rechtop zitten gaat ook super goed! Voor de zekerheid zetten papa en mama een muur van zachte kussens om je heen als je gaat oefenen, omdat je soms je evenwicht verliest. Dan val je ineens om, trek je een verbaasd gezicht en dan lachen we er samen om. Het gaat steeds beter hoor. Je vind het erg fijn om te kunnen zitten, dat liggen is ook maar voor baby’s hè.

Je doet het zo goed, en je bent zo’n lekker tevreden vrolijk meisje. Wat geniet ik er van als je samen met je papa speelt. Jullie worden steeds grotere vriendjes, dat zie ik aan jullie allebei. Dat is het mooiste wat er is. Die glimlach op jouw gezichtje als papa thuis komt of als hij weer eens een gekke trucje uithaalt en jij het uitgiert van het lachen. Wat een rijkdom.

Dank je wel lieve Lola,

Ik hou van jou!

Kusje van mama

X